Squatterzy lub skwaterzy (ang. squatters) – warstwa społeczna ziemian australijskich w XIX w., wywodzących się z legalizowanych samorodnych osadników buszu Australii (outback)[1]. Termin w szerszym znaczeniu odnosi się również do nielegalnych osadników w XIX-wiecznych Stanach Zjednoczonych, zajmujących ziemię do której nie mieli formalnych praw[2], określa się nim też amerykańskich pionierów, a obecnie także dzikich lokatorów zamieszkujących squaty (skłoty)[3].