![]() | |||||||
zapolowy / pierwszobazowy | |||||||
Pełne imię i nazwisko |
Stanley Frank Musial | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Pseudonim |
Stan the Man | ||||||
Data i miejsce urodzenia | |||||||
Data i miejsce śmierci | |||||||
Odbijał |
lewą | ||||||
Rzucał |
lewą | ||||||
Debiut |
17 września 1941 | ||||||
Ostatni występ |
29 września 1963 | ||||||
Statystyki | |||||||
Średnia uderzeń |
0,331 | ||||||
Home runy |
475 | ||||||
Uderzenia |
3630 | ||||||
RBI |
1951 | ||||||
Kariera klubowa | |||||||
| |||||||
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() | |||||||
Rok wprowadzenia |
1969 | ||||||
Głosów |
93,2% (1. głosowanie) | ||||||
Metoda elekcji | |||||||
Strona internetowa |
Stanley Frank Musial, urodzony jako Stanisław Franciszek Musiał (ur. 21 listopada 1920 w Donorze, zm. 19 stycznia 2013 w Ladue) – amerykański baseballista polskiego pochodzenia, weteran II wojny światowej.
W Major League Baseball występował na pozycji pierwszobazowego i zapolowego w St. Louis Cardinals przez 22 sezony. Musial, noszący przydomek Stan The Man, jest uważany za jednego z najlepszych uderzających w lidze[1]. Podczas całej kariery w MLB zaliczył 3630 uderzeń, co daje mu 4. miejsce w klasyfikacji wszech czasów. Zdobył 450 home runów, trzykrotnie wybierany był MVP National League i trzykrotnie zwyciężył w World Series. Był 24-krotnym uczestnikiem Meczu Gwiazd podobnie jak Willie Mays, tylko Hank Aaron zaliczył więcej występów w All-Star Game – 25[2]. W 1969 został uhonorowany członkostwem w Baseball Hall of Fame po pierwszym głosowaniu otrzymując 93,2% głosów, zaś w 2014 został wprowadzony do nowo utworzonej Hall of Fame klubu St. Louis Cardinals.
Musial urodził się w Donorze w stanie Pensylwania, gdzie grał w baseball w szkolnej drużynie Donora High School. W 1938 podpisał zawodowy kontrakt z St. Louis Cardinals jako miotacz, jednak w późniejszym okresie został przekwalifikowany na zapolowego, grając w niższych ligach. W MLB zadebiutował w 1941 roku. W 1942 w swoim pierwszym pełnym sezonie wygrał z zespołem Cardinals World Series, rok później zwyciężył w sześciu klasyfikacjach i został po raz pierwszy wybrany najbardziej wartościowym zawodnikiem, po raz pierwszy zagrał w All-Star Game i występował w tym meczu w każdym następnym sezonie z wyjątkiem sezonu 1945. W 1944 zdobył drugi mistrzowski tytuł World Series, zaś w 1945 służył w U.S. Navy.
Po powrocie do gry w 1946 po raz drugi wybrano go MVP National League i zdobył trzeci tytuł mistrzowski World Series. Dwa lata później został wybrany najbardziej wartościowym zawodnikiem po raz trzeci, a do zdobycia Potrójnej Korony brakowało mu jednego home runa. Po słabym sezonie 1959 Musial zatrudnił osobistego trenera by poprawić swoją skuteczność. W 1963 zakończył karierę zawodniczą. W MLB ustanowił 17 rekordów, 29 w National League i 9 w All-Star Game. Był właścicielem restauracji podczas i po zakończeniu kariery. W 1967 został menadżerem generalnym klubu St. Louis Cardinals, jednak w tym samym roku, po zwycięskich dla Cardinals World Series, zrezygnował z tej funkcji. W 1999 został wybrany do Major League Baseball All-Century Team, a w lutym 2011 prezydent Barack Obama odznaczył go Medalem Wolności, najwyższym odznaczeniem cywilnym w Stanach Zjednoczonych.