Swasawke

Swasawke (စွာစော်ကဲ /swà sɔ̀kɛ́/; 1330–1400; znany także jako Mingyi Tarabya Swasawke) – król Ava w latach 1367–1400.

Gdy Swasawke został wybrany przez ministrów na następcę króla Thadominbya, który nie pozostawił następcy, objął tron królestwa liczącego ledwie trzy lata i muszącego ciągle jeszcze zmagać się z zagrożeniami zewnętrznymi i wewnętrznymi. Gdy jego panowanie dobiegło końca władza Ava nad Górną Birmą była już utrwalona.

Na północy skutecznie powstrzymał najazdy Szanów na Górną Birmę, stanowiące ciągły problem od czasów królestw Sikongu i Pinya. Utrzymywał przyjazne stosunki z królestwem Lanna na wschodzie i arakańskim królestwem Launggyet na zachodzie. Na południu wciągnął na poły niezależne królestwa Taungngu i Pyain w orbitę władzy Ava. Jednak wysiłki Swasawke, by rozszerzyć zasięg swej władzy dalej na południe nie zakończyły się sukcesem. Najazdy na królestwo Hanthawaddy (Pegu) stały się przyczyną wybuchu wojny czterdziestoletniej (1385–1424) pomiędzy Ava a Pegu. Swasawke i król Razadarit z Pegu zgodzili się w 1391 r. na rozejm, który utrzymał się aż do śmierci Swasawke w 1400 r.

Przez większość czasu jego długie panowanie przebiegało w pokoju. W odróżnieniu do krótkich rządów różnych królów panujących po upadku Paganu, 32-letnie rządy Swasawke przyniosły Górnej Birmie bardzo potrzebną stabilizację. Odbudował on gospodarkę królestwa naprawiając systemy irygacyjne i rekultywując większość terenów uprawnych, jakie uległy zdziczeniu na skutek wcześniejszych o stulecie najazdów mongolskich. Pod przywództwem Swasawke Górna Birma z głównym ośrodkiem w Ava została osiągnęła ostatecznie stabilizację, której brakowało jej przez większość poprzedzającego stulecia.