Sygnalizacja kolejowa

Ten artykuł od 2014-11 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Sygnalizacja kolejowa – całość urządzeń, sygnałów i przepisów, używanych do bezpiecznego i sprawnego prowadzenia ruchu kolejowego. Sygnalizacja kolejowa jest zwykle typowa dla sieci kolejowej danego kraju lub przedsiębiorstwa kolejowego.

Specyfika sygnalizacji kolejowej wynika z własności kolei jako środka transportu. W odróżnieniu od pojazdów samochodowych, pociągi poruszają się po ściśle wytyczonym torze a ich masa i niski współczynnik tarcia między kołami a szynami wydłużają znacząco drogę hamowania, ponadto często podróżują z wysokimi prędkościami. Z tych powodów pociągi są znacznie bardziej narażone na kolizje, dla których uniknięcia niezbędne było opracowanie ścisłych zasad i sposobów prowadzenia ruchu.

Zasadniczą formą kontroli ruchu na sieci kolejowej jest przekazywanie informacji i poleceń przez osoby odpowiedzialne za kierowanie ruchem kolejowym (np. dyżurnych ruchu) osobom odpowiedzialnym za prowadzenie pociągów (np. maszynistom). Całość sygnałów i znaków umownych oraz procedur niezbędnych do tego celu nazywa się ogólnie sygnalizacją kolejową.