Symbole astronomiczne

Artykuł zawiera ideogramy. Bez właściwych fontów mogą być widoczne znaki zapytania, kwadraty lub inne symbole.

Symbole astronomiczne – symbole wykorzystywane do oznaczania różnych ciał niebieskich, tworów teoretycznych i obserwowanych zjawisk astronomicznych.

Najwcześniejsze formy tych symboli pojawiają się w greckich papirusach późnego antyku. Kodeksy bizantyjskie, w których greckie papirusy były zachowane, kontynuowały i rozbudowały wykazy symboli astronomicznych^[2][3]. Nowe symbole były tworzone też później, aby przedstawiały nowo odkryte w stuleciach XVIII-XX planety i planetki.

Wszystkie te symbole były zgodnie używane zarówno przez profesjonalnych astronomów, jak i przez amatorskich oraz astrologów. O ile nadal są używane w almanachach i publikacjach astrologicznych, to ich wykorzystanie we współcześnie publikowanych wynikach badań i tekstach astronomicznych jest stosunkowo rzadkie^[4], z pewnymi wyjątkami jak symbole Słońca i Ziemi występujące w stałych astronomicznych czy niektóre znaki zodiaku, wykorzystywane do oznaczania przesileń i równonocy.

Unicode formalnie przypisał zestawy znaków do większości symboli, głównie w dokumentach Miscellaneous Symbols Block (2600-26FF)^[5] i Miscellaneous Symbols and Pictographs Block (1F300-1F5FF)^[6].