Władca Persji | |
Okres |
od 309 |
---|---|
Poprzednik | |
Następca | |
Dane biograficzne | |
Dynastia | |
Data urodzenia |
309 |
Data śmierci |
379 |
Ojciec | |
Moneta | |
Szapur II (ur. 309, zm. 379) – król Persji z dynastii Sasanidów w latach 309–379[1].
Szapur został królem w chwili urodzenia, gdyż z inicjatywy magnatów po śmierci Hormizdasa II zabito najstarszego syna króla, oślepiono drugiego i wtrącono do więzienia trzeciego.
Po osiągnięciu pełnoletniości (16 lat, w 325 roku[1]) i przejęciu władzy, Szapur II zapisał się w historii dzięki swoim sukcesom militarnym i odbudowaniu świetności Persji. W 325 uśmierzył brutalnie bunt plemion wschodnioarabskich, część plemion przesiedlono do Kirmanu[2].
Początkowo był tolerancyjny względem chrześcijan[3], lecz od około 340 roku zaczął ich prześladować[3], jako potencjalnych agentów Cesarstwa rzymskiego, które od Konstantyna Wielkiego sprzyjało chrześcijaństwu.
W 359[4], po wyczerpującym 73-dniowym oblężeniu, zdobył Amidę, potężną twierdzę nad górnym Tygrysem. W 367 zaatakował rzymską Armenię i pokonał jej króla Arszaka II.