![]() Herb Szreniawa | |
Typ herbu | |
---|---|
Zawołanie |
Śreniawa, Ocele |
Alternatywne nazwy |
Ocele, Śrzeniawa, Śrzeniawita, Śrzeniewita[1] |
Pierwsza wzmianka |
Szreniawa – polski herb szlachecki, noszący zawołanie Śreniawa i Ocele[1]. Wzmiankowany w najstarszym zachowanym do dziś polskim herbarzu, Insignia seu clenodia Regis et Regni Poloniae, spisanym przez historyka Jana Długosza w latach 1464–1480[2]. Szreniawa jest jednym z 47 herbów adoptowanych przez bojarów litewskich na mocy unii horodelskiej z 1413 roku[3].
Herb występował głównie wśród rodzin osiadłych w ziemi krakowskiej, łęczyckiej, radomskiej i kaliskiej[1]. Spośród najbardziej znanych rodów pieczętujących się herbem Szreniawa, należy wymienić Kmitów[4] i Kwileckich[5].
Szreniawy używał też Wacław Potocki[6].