Sztuka grecka w okresie archaicznym

Ceramika zdobiona w stylu geometrycznym 775–725 p.n.e. (Luwr, Paryż)
Hera z Samos, ok. 570–560 p.n.e. (Luwr, Paryż)
Kuros (Muzeum Archeologiczne w Tebach)
Głowa Jeźdźca Rampin z ok. 560 p.n.e., ze zbiorów Luwru
Amfora z Aten, ok. 554–540 p.n.e. malarstwo czarnofigurowe (Luwr, Paryż)
Ceramika, ok. 500–475 p.n.e., malarstwo czarnofigurowe (Luwr, Paryż)
Ceramika, ok. 480 p.n.e. malarstwo czerwonofigurowe (Luwr, Paryż)

Sztuka starożytnej Grecji – okres archaiczny – najstarszy z trzech etapów rozwoju sztuki w rejonie basenu Morza Egejskiego. Początki sięgają najazdu Dorów na Peloponez w XII wieku p.n.e. i łączonego z nim upadku kultury mykeńskiej. Wydarzenia kończące ten pierwszy okres związane są z początkiem II wojny perskiej (bitwą pod Salaminą oraz zniszczeniem Aten w 480 p.n.e.). Okres archaiczny dzielony jest umownie na cztery mniejsze przedziały czasowe:

  • okres ciemny
  • okres wczesnoarchaiczny
  • okres dojrzałego archaizmu
  • okres późnego archaizmu

From Wikipedia, the free encyclopedia · View on Wikipedia

Developed by Nelliwinne