Bronisław TaraszkiewiczStrona tytułowa „Białoruskiej gramatyki dla szkół” B. Taraszkiewicza (5 wydanie)
Taraszkiewica, klasyczny wariant[1][2][3] (biał. тарашкевіца, taraškievica; клясычны правапіс, klasyčny pravapis[4][5][6]) – potoczna nazwa jednego z wariantów ortografiijęzyka białoruskiego, opierającego się na regułach stosowanych przed reformą językową z 1933 roku i będącego systemem alternatywnym w stosunku do ortografii oficjalnej. W szerszym rozumieniu nazwa taraszkiewica dotyczy również pewnych różnic w gramatyce i leksyce (w stosunku do oficjalnych norm językowych).
↑Piotra Sadouski (кандыдат філалагічных навук). Інавацыі 90-х гадоў у мове беларускіх недзяржаўных выданняў // Беларуская мова: шляхі развіцця, кантакты, перспектывы. Матэрыялы ІІІ Міжнароднага кангрэса беларусістаў «Беларуская культура ў дыялогу цывілізацый». Mińsk: Беларускі Кнігазбор, 2001, s. 224. ISBN 985-6638-33-X.
↑Juraś Buszlakou, Wincuk Wiaczorka, Dzmitryj Sańko, Dzmitryj Sauka. Беларускі клясычны правапіс. Збор правілаў. Сучасная нармалізацыя. Wilno - Mińsk, 2005. — 160 с.