Tawaret (również Tauret, (stgr.) Thoueris, Thoeris lub Toeris) – starożytne egipskie bóstwo opiekuńcze chroniące kobiety podczas ciąży, porodu i połogu[1], uważane za opiekunkę niemowląt i małych dzieci[2], strażniczkę domu i snu, wszechmocną obrończynię przed złymi duchami[3].
Przedstawiano ją w postaci ciężarnej hipopotamicy o obwisłych piersiach, z paszczą, ogonem, grzbietem krokodyla i łapami lwa[2][1], wspartą na amulecie sa – magicznym symbolu ochrony; niekiedy dzierżyła węzeł anch lub pochodnię, której płomień miał odpędzać złe siły[4][5].
Jej hieroglif ta-uret (tʒ.wrt) oznaczał „wielka”[5][2]. Była córką boga Re, czasem uważano ją za matkę Izydy i Ozyrysa. Według Plutarcha była konkubiną Seta pod postacią samicy hipopotama[6], jednak opuściła go, by stanąć u boku Horusa podczas walki o tron Egiptu.
Kult jej sięga okresu predynastycznego, kiedy była znaczącą boginią, później jednak utracił swą siłę, gdy Tawaret zdegradowano do roli demona opiekuńczego[2]. Choć nigdy nie włączono do oficjalnego panteonu egipskiego, oddawano jej cześć nie tylko w Tebach, ale i w innych rejonach[5]. W Epoce Późnej stanowiła wraz z Besem popularną parę bóstw domowych[1].
Z reguły nie dedykowano jej świątyń[a], lecz w domostwach stawiano kapliczki w formie naosu jako opiekunce ogniska domowego[b], polecając jej pieczy każdego nowonarodzonego. Wizerunkami Toeris zdobiono nogi, wezgłowia i oparcia łóżek (zwłaszcza kobiet rodzących) oraz siedzenia (szczególnie przeznaczone dla kobiet)[7], a nawet kobiece przybory toaletowe[4]. Wyobrażenia jej umieszczano na wyrabianych z zębów hipopotama nożach magicznych o przypisywanej im właściwości unicestwiania złych demonów[8]; występują też w winietach Księgi umarłych i na płaskorzeźbach świątyń[4].
Cenione funkcje opiekuńcze Tawaret sprawiały, że powszechnie noszono jej amulety[c] dla ochrony przed złymi urokami[6], w szczególności skuteczne dla kobiet rodzących[9]. Szczególnym elementem magii imitacyjnej były fajansowe figurki bogini, puste wewnątrz i z otworem umieszczonym w lewej piersi, z których po napełnieniu wyciekało kroplami mleko; miały one zapewniać zdrowy okres karmienia wraz z błogosławieństwem dla matki i niemowlęcia[10].
W egipskiej astronomii Tawaret kojarzono z nieboskłonem północnym i powszechnie określano jako Panią Horyzontu[potrzebny przypis]. Pod jej postacią przedstawiano konstelację Wielkiej Niedźwiedzicy, np. w znanym wyobrażeniu zodiaku zachowanym w Denderze[11].
<ref>
dla grupy o nazwie „uwaga”, ale nie odnaleziono odpowiedniego znacznika <references group="uwaga"/>