Back مساحة خضراء حضرية Arabic পৌর সবুজ এলাকা Bengali/Bangla Veřejná zeleň Czech Grünfläche German Αστικό πράσινο Greek Urban green space English Haljasala Estonian فضای سبز شهری Persian Espace vert French Zöldfelület Hungarian
Teren zieleni – teren pokryty roślinnością wysoką, średnio wysoką i niską, świadomie komponowany[1], wydzielony i ukształtowany zgodnie z planami zabudowy miast i osiedli[2]. Spełnia on zazwyczaj wielofunkcyjne zadania w zakresie ochrony oraz kształtowania środowiska i klimatu, pełni funkcje społeczno-usługowe na rzecz mieszkańców[1]. Tereny zieleni występują w obszarach zurbanizowanych jako miejskie tereny zieleni i wypoczynku lub na terenach ekstensywnych, związane wówczas z wiejską siecią osadniczą, terenami produkcyjnymi, rejonami wypoczynku cotygodniowego i okresowego[1]. Do terenów zieleni zalicza się parki leśne, parki, zieleńce, stadiony i place sportowe, ogrody dziecięce, ogrody działkowe, cmentarze, zadrzewienia uliczne itp[2]. Większość tych terenów (jak zieleńce, parki) to zieleń dostępna dla wszystkich, tzw. zieleń publiczna, część natomiast ma charakter zieleni zamkniętej, z której korzysta ograniczona liczba osób (jak np. ogrody działkowe, ogrody przy szpitalach, fabrykach, szkołach)[2]. Tereny zieleni są urządzone i zagospodarowane z funduszy publicznych[2]. Troska i piecza nad ich utrzymaniem i estetycznym wyglądem należy do zarządów miast i osiedli[2]. Ukształtowanie zieleni miejskiej przylegającej do bloków mieszkaniowych zależy od inicjatyw indywidualnych i troski mieszkańców lub komitetów blokowych[2].