Terfenol-D

Terfenol-D – silnie magnetostrykcyjny stop metali o składzie TbxDy1−xFe2 (x ≈ 0,3). Został opracowany w latach 70. XX wieku w Naval Ordnance Laboratory (NOL) w White Oak w stanie Maryland. Wydajna technologia wytwarzania została opracowana w latach 80. w Laboratorium Ames[1]. Nazwa podchodzi od terbu, żelaza (Fe), skrótowca NOL i „D” od dysprozu.

Terfenol-D ma największą magnetostrykcję spośród wszystkich znanych stopów[2]. Początkowo znalazł zastosowanie w sonarach. Obecnie stosuje się go w czujnikach magnetyczno-mechanicznych, urządzeniach wykonawczych, czujnikach i przetwornikach ultradźwiękowych. Było także rozważane użycie tego stopu do budowy wtrysku paliwa w silnikach Diesla z powodu wysokich naprężeń, jakie pozwala uzyskiwać[3].

  1. Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu <ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwie Wheeler
    BŁĄD PRZYPISÓW
  2. Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu <ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwie AML
    BŁĄD PRZYPISÓW
  3. Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu <ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwie Westport
    BŁĄD PRZYPISÓW

From Wikipedia, the free encyclopedia · View on Wikipedia

Developed by Nelliwinne