Titan 3C

Titan 3C

Rodzina rakiet nośnych Titan
Start rakiety Titan 3C z satelitą IMEWS 10, 10 czerwca 1979
Producent	Glenn L. Martin Company
Koszt wystrzelenia	66,7 mln USD (wg kursu z 1985)
Data pierwszego startu	18 czerwca 1965
Data ostatniego startu	6 marca 1982
Statystyki
Wszystkie starty	36
Udane starty	31 (86%)
Nieudane starty	5
Zdolność wynoszenia	13 100 kg na LEO
Siła ciągu przy starcie	10 586,80 kN
Wymiary
Długość	42,0 m
Średnica	3,05 m
Masa całkowita	626 190 kg
Stopnie rakiety
Stopień 0.	2 × UA1205
Stopień 1.	Titan 3A-1
Stopień 2.	Titan 3A-2
Stopień 3.	Transtage
Multimedia w Wikimedia Commons

Titan 3C – wykorzystywana przez USAF rakieta nośna serii Titan, największa amerykańska wojskowa rakieta nośna w latach 1965-1982 (do czasu wyprodukowania pierwszej rakiety Titan IV). Planowana była jako rakieta dla samolotu Boeing X-20 Dyna-Soar i pojazdów MOL. Jej konstrukcja oparta jest na rakiecie Titan 3A, zaś dołączone są również dopalacze na paliwo stałe, za pomocą których rakieta wynoszona była w przestworza, po ich odłączeniu załączany był silnik 1. stopnia.

Rakieta ta stała się bazą dla rakiet Titan 3D (odmiana bez stopnia Transtage) oraz Titan 3E (wersja 3C ze stopniem Centaur zamiast Transtage).