Anton Janez „Tone” Pretnar (ur. 9 sierpnia 1945 w Lublanie, zm. 16 listopada 1992 w Katowicach) – słoweński historyk literatury, wersolog, lektor języka słoweńskiego wykładający na uniwersytetach zagranicznych (również w Polsce) oraz tłumacz literacki.
Był docentem komparatystyki oraz wykładowcą literatury słoweńskiej na Uniwersytecie w Lublanie. Studiował język słoweński i rosyjski na Wydziale Humanistycznym w Lublanie. W roku 1980 obronił pracę magisterską, która nosiła tytuł Ze studiów nad historią słoweńskiej wersyfikacji od początków literatury do Prešerna (Iz zgodovine slovenskega verznega oblikovanja od začetkov do Prešerna), a w 1988 roku w Warszawie obronił swoją rozprawę doktorską Mickiewicz i Prešeren (Mickiewicz in Prešeren). Tone Pretnar wykładał na wielu uniwersytetach, między innymi: w Chorwacji (mieście Osijek), Trieście, Austrii, Katowicach. W 1987 roku otrzymał wyróżnienie polskiego Ministerstwa Kultury za działalność literacką, a w 1991 przyjął najwyższą słoweńską nagrodę za pracę translatorską – Nagrodę imienia Antona Sovre.
Tone Pretnar swoje zasady przekładu wytłumaczył w następujący sposób: Znaczenie wersowego i stroficznego wzorca w przekładzie wyznaczają formalne przyzwyczajenia w zagranicznej literaturze i praktyka translatorska, która obecnie jest bardziej ukierunkowana w stronę ojczystych niż obcych pierwiastków przekładu.