| |||
| Data | |||
|---|---|---|---|
| Etapów |
11 | ||
| Dystans |
1592,5 km | ||
| Czas zwycięzcy |
38h 43'54" | ||
| Zgłoszenia |
96 kolarzy | ||
| Ukończyło wyścig |
58 kolarzy | ||
| Podium | |||
| Pierwsze miejsce | |||
| Drugie miejsce | |||
| Trzecie miejsce | |||
| Pozostałe klasyfikacje | |||
| Górska | |||
| Najaktywniejszych | |||
Tour de Pologne 1974 – 31 edycja wyścigu kolarskiego Tour de Pologne odbyła się w dniach 7–18 września 1974. Rywalizację rozpoczęło 96 kolarzy, a ukończyło 58. Łączna długość wyścigu – 1592,5 km.
Pierwsze miejsce w klasyfikacji generalnej zajął André Delcroix (Belgia - Ijsboerke-Colner), drugie Ludo Peters (Belgia - Ijsboerke-Colner), a trzecie Wojciech Matusiak (Arkonia Szczecin).
Wyścig po raz pierwszy odbył się w formule open. Zaproszono ośmiu zawodowców z Belgii, którzy przyjechali pod wodzą słynnego Rika Van Looya. Wprowadzono po raz pierwszy kontrolę antydopingową, a dla uczczenia pamięci zasłużonego trenera reprezentacji, tragicznie zmarłego w 1973 Henryka Łasaka wprowadzono prolog "O Memoriał Henryka Łasaka", który miał się odbywać co roku o puchar redakcji "Trybuny Ludu". W wyścigu startowali najlepsi polscy kolarze z aktualnym mistrzem świata Januszem Kowalskim. Wyścig wygrał zaledwie 20-letni zawodowiec belgijski Delcroix głównie dlatego, że śmietanka polskiego kolarstwa walczyła głównie między sobą. Otwarcie mówiło się wówczas o konflikcie na linii Szozda-Szurkowski. Nieporozumienia znalazły się nawet w sztabie szkoleniowo-medycznym (Walkiewicz kontra Rusin). Do skandalu doszło na etapie do Kamiennej Góry, gdy niektórzy kolarze podczas ścigania się w myśl zasady "ja nie wygram, ale i tobie nie dam" przyjechali ze stratą ponad 14 minut do zwycięzcy, zatrzymując się na trasie ...na piwo (!!!). Nie wyciągnięto jednak z postawy niektórych zawodników żadnych konsekwencji, choć sugerowano (dla uzdrowienia atmosfery w peletonie) usunięcie po drugim etapie z wyścigu Szurkowskiego i Szozdy). Mógł to zrobić wówczas tylko prezes PZKol, ale przebywał wtedy w Bułgarii. Dopiero po jego powrocie podjęto decyzję o udzieleniu nagany za niewłaściwą postawę sportową podczas XXXI TdP wobec Mytnika, Szozdy i Szurkowskiego (cała trójka m.in. nie uczestniczyła w wyścigach zagranicznych do końca 1974 roku). Nagrodą główną dla zwycięzcy wyścigu był po raz pierwszy samochód Fiat 126p. Od tamtej pory corocznie, nagroda ta czekała dla tryumfatora Wyścigu Dookoła Polski. Sędzią głównym wyścigu był Janusz Dudziński.