Trochus

Trochus[1]
Linnaeus, 1758
Muszla przedstawiciela rodzaju – Trochus maculatus
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	mięczaki
Gromada	ślimaki
Podgromada	Vetigastropoda
Rząd	Trochida
Nadrodzina	Trochoidea
Rodzina	krępaczkowate
Podrodzina	Trochinae
Rodzaj	Trochus
Synonimy
Camelotrochus B.A. Marshall, 1998[2] Infundibulops Pilsbry, 1889[2] Infundibulum (Lamprostoma) Swainson, 1840[2] Lamprostoma Swainson, 1840[2] Polydonta Schumacher, 1817[2] Praecia J.E. Gray, 1857[2]
Gatunki
43 gatunki (w tym 9 wymarłych) – zobacz opis w tekście
Systematyka w Wikispecies
Multimedia w Wikimedia Commons

Trochus (w języku polskim również skręp) – rodzaj morskich ślimaków z rodziny krępaczkowatych (Trochidae). Mają muszle w kształcie prawie regularnego stożka, posiadające wewnątrz grubą warstwę dekoracyjnej masy perłowej. Wysokość muszli 5–15 (20) cm. Wieczko konchiolinowe, koliste, cienkie^[3]. Epipodium dobrze rozwinięte, z czułkowatymi wyrostkami, służącymi jako organ dotyku. Mogą one być wciągane do rodzaju pochwy^[4].

Trochusy zamieszkują zdecydowaną większość mórz pełnosłonych od tropików po strefę umiarkowaną. Centrum ich występowania stanowi Indo-Pacyfik, gdzie są najliczniejsze i najozdobniejsze. Bytują na różnych typach dna wód przybrzeżnych – od piaszczystego przez kamieniste po skały i rafy koralowe^[3].

Większe gatunki trochusów są czasem jadane przez krajowców. Szczególne znaczenie gospodarcze mają muszle niektórych ślimaków z tego rodzaju, poławianych na dużą skalę dla zdobycia masy perłowej, służącej głównie do produkcji guzików. Okazalszych muszli miejscowa ludność używa do wyrobu bransolet^[3]. Do rodziny krępaczkowatych należą również inne, podobne rodzaje ślimaków^[5].