Twierdzenie Condorceta (o ławie przysięgłych) – oparty na rachunku prawdopodobieństwa argument markiza de Condorcet, opisujący możliwość, że grupa osób głosująca metodą zwykłej większości będzie podejmować słuszne decyzje częściej niż mniejsza grupa lub jedna osoba (nawet jeśli ta jest indywidualnie bardziej kompetentna). Twierdzenie w oryginalnej postaci porównuje ławę przysięgłych i sędziego, oraz zakłada, że proces decyzji można modelować przy pomocy dystrybuanty rozkładu dwumianowego. Było pionierskim wkładem w teorię wyboru społecznego, oraz w takie zagadnienia jak mądrość tłumu, i mimo wysokiej prostoty wywołało wiele komentarzy, krytyki, oraz badań z próbami modyfikacji i rozbudowy[1][2][3][4].
- ↑ SvenS. Berg SvenS., Condorcet’s Jury Theorem and the reliability of majority voting, „Group Decision and Negotiation”, 5 (3), 1996, s. 229–238, DOI: 10.1007/BF02400945, ISSN 0926-2644 [dostęp 2021-10-25] (ang.).
- ↑ ChristianCh. List ChristianCh., Social Choice Theory, [w:] Stanford Encyclopedia of Philosophy, CSLI, Stanford University, 2013, ISSN 1095-5054 (ang.).
- ↑ Bryan C.B.C. McCannon Bryan C.B.C., Condorcet jury theorems, [w:] JacJ. Heckelman, NicholasN. Miller (red.), Handbook of Social Choice and Voting, Edward Elgar Publishing, 2015, DOI: 10.4337/9781783470730, ISBN 978-1-78347-073-0 [dostęp 2021-10-25] (ang.). Brak numerów stron w książce
- ↑ Dennis C.D.C. Mueller Dennis C.D.C., Public Choice: An Introduction, [w:] Charles K.Ch.K. Rowley, Friedrich G.F.G. Schneider (red.), Readings in Public Choice and Constitutional Political Economy, Boston, MA: Springer US, 2008, DOI: 10.1007/978-0-387-75870-1, ISBN 978-0-387-74574-9 [dostęp 2021-10-25] (ang.). Brak numerów stron w książce