Typologia antycznej ceramiki greckiej – zróżnicowanie form naczyń wytwarzanych z gliny lub terakoty używanych w życiu codziennym, przy sprawowaniu funkcji religijnych i w obrzędach pogrzebowych w Starożytnej Grecji.
W Starożytnej Grecji wytwarzano z gliny nie tylko niewielkie przedmioty będące w użyciu przy jedzeniu i piciu, ale także wielkie kadzie, pojemniki, piece, sarkofagi, czajniki, wiadra, patelnie, moździerze do kruszenia, pojemniki na kosmetyki, zabawki, posągi, statuetki, ozdoby architektoniczne, lampy oraz przedmioty dekoracyjne. W handlu, rzemiośle i życiu publicznym funkcjonowały wytworzone z ceramiki: urny wyborcze, zegary wodne, miarki do płynów i substancji sypkich. W nagrodę dla zwycięzców igrzysk wręczono czarnofigurowe amfory panatenajskie. Obecnie historycy sztuki i archeolodzy więcej wiedzą o przedmiotach ceramicznych artystycznie wyszukanych, zapewne rzadszych w starożytności, które zachowały się w dobrym stanie w grobowcach, stanowiąc ich wyposażenie, niż o przedmiotach codziennego użytku, np. używanych do gotowania lub na targu[1].
Ze względu na chronologię występowania poszczególnych typów dekoracji antyczną ceramikę grecką dzieli się na: geometryczną, orientalizującą, czarnofigurową, czerwonofigurową, białogruntowaną i późną[2].