Typologia antycznej ceramiki greckiej

Fragment ekspozycji na Zamku w Gołuchowie
Schemat części typowej ateńskiej wazy, w tym przypadku krateru wolutowego

Typologia antycznej ceramiki greckiej – zróżnicowanie form naczyń wytwarzanych z gliny lub terakoty używanych w życiu codziennym, przy sprawowaniu funkcji religijnych i w obrzędach pogrzebowych w Starożytnej Grecji.

W Starożytnej Grecji wytwarzano z gliny nie tylko niewielkie przedmioty będące w użyciu przy jedzeniu i piciu, ale także wielkie kadzie, pojemniki, piece, sarkofagi, czajniki, wiadra, patelnie, moździerze do kruszenia, pojemniki na kosmetyki, zabawki, posągi, statuetki, ozdoby architektoniczne, lampy oraz przedmioty dekoracyjne. W handlu, rzemiośle i życiu publicznym funkcjonowały wytworzone z ceramiki: urny wyborcze, zegary wodne, miarki do płynów i substancji sypkich. W nagrodę dla zwycięzców igrzysk wręczono czarnofigurowe amfory panatenajskie. Obecnie historycy sztuki i archeolodzy więcej wiedzą o przedmiotach ceramicznych artystycznie wyszukanych, zapewne rzadszych w starożytności, które zachowały się w dobrym stanie w grobowcach, stanowiąc ich wyposażenie, niż o przedmiotach codziennego użytku, np. używanych do gotowania lub na targu[1].

Ze względu na chronologię występowania poszczególnych typów dekoracji antyczną ceramikę grecką dzieli się na: geometryczną, orientalizującą, czarnofigurową, czerwonofigurową, białogruntowaną i późną[2].

  1. Lesley Adkins, Roy A. Adkins: Starověké Řecko. Praga: Slovart, 2011, s. 378. ISBN 978-80-7391-580-3. (cz.).
  2. Vojtech Zamarovský: Grécky zázrak. Bratysława: Mladé letá, 1990, s. 378–379. ISBN 80-06-00122-7. (słow.).

From Wikipedia, the free encyclopedia · View on Wikipedia

Developed by Nelliwinne