USS Admiralty Islands (CVE-99)

USS Admiralty Islands (CVE-99)

Historia
Stocznia	Kaiser Shipyards
Położenie stępki	23 lutego 1944
Wodowanie	10 maja 1944
US Navy
Nazwa	USS Chapin Bay / USS Admiralty Islands
Wejście do służby	13 czerwca 1944
Wycofanie ze służby	24 kwietnia 1946
Los okrętu	zezłomowany 2 stycznia 1947
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	7800 ton (pusty); 10 400 ton (załadowany)
Długość	całkowita 156,1 m
Szerokość	19,9 m; maksymalna 32,9 m
Zanurzenie	6,9 m
Napęd
2 pięciocylindrowe silniki Skinner Unaflow 4 kotły 285 psi 2 śruby napędowe 9000 shp
Prędkość	19 węzłów
Zasięg	10240 mil morskich przy prędkości 15 węzłów
Uzbrojenie
1 działo kalibru 127 mm 8 podwójnych działek kalibru 40 mm 20 karabinów maszynowych kalibru 20 mm
Wyposażenie lotnicze
28 samolotów
Załoga	od 910 do 916 ludzi
Multimedia w Wikimedia Commons

USS Admiralty Islands (CVE-99) – był amerykańskim lotniskowcem eskortowym typu Casablanca, który w końcowym okresie II wojny światowej wszedł w skład floty Marynarki Wojennej Stanów Zjednoczonych. Jego nazwa pochodzi od Wysp Admiralicji (zachodnia część Archipelagu Bismarcka), o które walczono na początku 1944 roku.

Stępkę pod okręt (zwany wówczas „Chapin Bay”) położono 26 lutego 1944 roku w stoczni Kaiser, w ramach kontraktu Maritime Commission. 26 kwietnia 1944 roku nazwę lotniskowca zmieniono na „Admiralty Islands” i 10 maja 1944 roku zwodowano (matką chrzestną została żona Homera N. Wallina). 13 czerwca 1944 roku okręt przekazano Marynarce Wojennej Stanów Zjednoczonych, pod tymczasowe dowództwo kapitana J.D. Barnera. Później dowódcą został kapitan M.E.A. Gouin.