![]() USS „Illinois” podczas budowy | |
Historia | |
Stocznia | |
---|---|
Położenie stępki |
6 grudnia 1942 |
Zamówiony dla ![]() | |
Los okrętu |
budowę przerwano |
Dane taktyczno-techniczne | |
Wyporność |
proj. standardowa 45 000 t |
Długość |
proj. 270 m |
Szerokość |
proj. 32,9 m |
Zanurzenie |
proj. 11,03 m |
Napęd | |
8 kotłów Babcock & Wilcox, 4 turbiny parowe, 212 000 SHP, zapas 7251 ton oleju napędowego, 4 śruby napędowe o średnicy maks. 5,56 m[1] | |
Prędkość |
proj. maks. 33 węzły (przy wyporności pełnej)[1] |
Zasięg |
proj. 9600 mil morskich (15 000 km) przy prędkości 25 węzłów |
Uzbrojenie | |
proj. 9 × 406 mm L/50 Mk 7 10 × 127 mm L/38 Mk 12 80 x 40 mm Bofors 49 x 20 mm Oerlikon | |
Opancerzenie | |
pas pancerny: łącznie 386 mm grodzie cytadeli: 368 mm barbety: 349 mm wieże: od 184 mm do 495 mm | |
Wyposażenie lotnicze | |
2 katapulty, 3 samoloty | |
Załoga |
proj. pokój: 117 oficerów |
USS[a] Illinois (BB-65) – piąty pancernik typu Iowa budowany dla US Navy, w planach czwarty okręt amerykański noszący nazwę „Illinois”, pochodzącą od stanu Illinois.
Budowę okrętu rozpoczęto na kadłubie oznaczonym symbolem BB-65 i miał to być pierwszy z pancerników typu Montana, jednak sytuacja na froncie II wojny światowej spowodowała zmianę zamówienia na okręt typu Iowa. Zmiana ta pozwalała na budowanie okrętu szybszego o 8 węzłów, przenoszącego więcej dział przeciwlotniczych 20 mm i 40 mm i mogącego przepływać przez Kanał Panamski. Tym samym zrezygnowano z silniejszego uzbrojenia głównego i lepszego opancerzenia, jakie miałby jako okręt typu Montana.
Podobnie jak siostrzany USS „Kentucky”, „Illinois” był jeszcze w budowie, gdy zakończyła się II wojna światowa. Prace przerwano w sierpniu 1945 roku, lecz nieukończony kadłub stał w doku do roku 1958, po czym został złomowany.
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie math
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie Illinois
<ref>
dla grupy o nazwie „uwaga”, ale nie odnaleziono odpowiedniego znacznika <references group="uwaga"/>