USS Nautilus (SSN-571)

Zobacz też: inne jednostki pływające o tej nazwie.

USS Nautilus (SSN-571)

Klasa	okręt podwodny
Typ	okręt pojedynczy
Historia
Stocznia	Electric Boat
Położenie stępki	14 czerwca 1952
Wodowanie	21 stycznia 1954
US Navy
Wejście do służby	30 września 1954
Wycofanie ze służby	3 marca 1980
Los okrętu	nieaktywny, okręt-muzeum
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność • na powierzchni • w zanurzeniu	3533 tony 4092 tony
Długość	97,4 m
Szerokość	8,4 m
Zanurzenie testowe	90 m
Napęd
reaktor jądrowy S2W o mocy 15 000 KM (11 029 kW)
Prędkość • na powierzchni • w zanurzeniu	22 w. 20 w.
Zasięg	150 000 mil
Sensory
sonar pasywny AN/BQR-4A sonar aktywny AN/SQS-4
Wyrzutnie torpedowe	torpedowe 6 × 533 mm
Załoga	105 osób (13 oficerów, 92 marynarzy)
Multimedia w Wikimedia Commons

USS Nautilus (SSN-571) – amerykański okręt podwodny służący w US Navy w latach 1954–1980, pierwsza w historii jednostka pływająca z napędem jądrowym^[a]. W 1958 roku okręt jako pierwszy na świecie przepłynął pod biegunem północnym, zaś przeprowadzone za jego pomocą testy wykazały szereg zalet siłowni jądrowej wobec innych rodzajów napędu. Rezultaty tych testów pchnęły US Navy do podjęcia decyzji o całkowitej rezygnacji z napędu konwencjonalnego dla okrętów podwodnych. Nazwa nawiązuje do fikcyjnego okrętu „Nautilus” z powieści Juliusza Verne'a Dwadzieścia tysięcy mil podmorskiej żeglugi. Obie jednostki były pionierskie w swoim czasie (książkowy „Nautilus” ogromnie wyprzedzał „raczkujące” podwodne jednostki z czasów autora).