UTF-7 (ang. 7-bit Unicode Transformation Format) – sposób zapisu tekstu w formacie Unicode przy użyciu zmiennej liczby znaków ASCII, nadający się na przykład do użycia w wiadomościach MIME.
Wiadomości e-mail wysyłane przy użyciu MIME muszą być zapisane wyłącznie przy użyciu kodów ASCII, więc każdy używający bezpośrednio ośmio- lub szesnastobitowego unikodu (na przykład UTF-16) jest traktowany jako wadliwy. Unikod zapisany przy użyciu UTF-7 może być przesyłany bez użycia nagłówka Content-Transfer-Encoding (który specyfikuje sposób reprezentacji danych binarnych za pomocą tekstu ASCII), ale pod warunkiem, że kodowanie znaków zostanie jawnie określone. Dodatkowo, przy użyciu UTF-7 w nagłówkach (np. Subject:), należy wykorzystać Encoded-Word ze standardu MIME, żeby to ujawnić.
Główną wadą UTF-7 jest jego niewygodne przetwarzanie: większość znaków ASCII może kodować niemal dowolne znaki Unicode, a każdy znak Unicode można zakodować na wiele sposobów (w zależności od sąsiednich znaków). Internet Mail Consortium zachęca do niestosowania UTF-7 w poczcie elektronicznej.
Zmodyfikowana postać UTF-7 jest używana przez protokół IMAP.