Uriah Heep

Zobacz też: Uriasz Heep – postać literacka.

Uriah Heep

Uriah Heep 1976: (na górze od lewej do prawej) Ken Hensley, John Wetton, Mick Box; (na środku) David Byron, (na dole) Lee Kerslake
Rok założenia	1969
Pochodzenie	Wielka Brytania
Gatunek	hard rock[1], rock progresywny[1], art rock[1], heavy metal[1]
Wydawnictwo	Sanctuary, Mercury
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Uriah Heep – brytyjska grupa progresywno/hardrockowa utworzona w 1969 roku, jeden z prekursorów heavy metalu; w początkach działalności związana z ruchem hippisowskim^[1]. Do jej największych przebojów należą fantazyjne ballady: „July Morning”, „Lady in Black” oraz „Come Away Melinda”, osadzone w baśniowym, surrealistyczno-metafizycznym świecie. Za szczytowe osiągnięcie Uriah Heep uważa się album Look at Yourself, którego wydanie stało się właściwym początkiem sławy grupy^[2]. Od czasu odejścia wokalisty Davida Byrona popularność ta malała. Dziś wokalistą jest Bernie Shaw.

Zwłaszcza w pierwszym okresie aktywności scenicznej grupa Uriah Heep charakteryzowała się melodyjnymi utworami z bogatymi, nieco odrealnionymi partiami wokalnymi i wyrazistym brzmieniem gitar oraz instrumentów klawiszowych. Kompozycje piosenek zdradzały liczne powinowactwa ze sceną awangardową oraz nurtem progresywnym. Zbliżało ją to do wczesnych dokonań Vanilla Fudge, by później – za sprawą coraz cięższego brzmienia – skierować jej tory w stronę metalu. Zmienił się przy tym styl zespołu: wcześniej mroczny i psychodeliczny (np. „Bird of Prey”), teraz – dynamiczny i żywiołowy, inspirujący się rock and rollem („Spider Woman”), określany często jako art rock^[2]. Ze względu na duże znaczenie, jakie nadawali muzycy chórom wokalnym, przez krytyków zespół ironicznie nazwany został mianem „Beach Boysów heavy metalu”. Najbardziej rozpoznawalnym członkiem zespołu był David Byron, wokalista znany ze scenicznej charyzmy oraz rzadko spotykanej skali głosu^[2]. Najczęstszym tematem piosenek grupy były problemy egzystencjalne oraz perypetie miłosne przeżywane w odmiennych stanach świadomości: powracającymi w tekstach motywami są wróżki, duchy, magiczne zwierciadła. Utwór „July Morning” uznany został przez krytyków za jedną z największych ballad w historii rocka^[3].

Nazwa zespołu to imię i nazwisko złego charakteru z powieści Karola Dickensa David Copperfield – Uriasz Heep.