Ustawa o agentach zagranicznych w Federacji Rosyjskiej[1][2] (także: Ustawa o obcych agentach w Federacji Rosyjskiej[2][3]) – ustawa wymagająca, aby każdy, kto otrzymuje „wsparcie” spoza Rosji lub jest „pod wpływem” spoza Rosji, zarejestrował się jako „zagraniczny agent”. Zarejestrowane podmioty podlegają dodatkowym audytom i są zobowiązane do oznaczania wszystkich swoich publikacji 24-wyrazowym zastrzeżeniem, że są dystrybuowane przez „zagranicznego agenta”[4][5].
Ustawa została wprowadzona w odpowiedzi na protesty przeciwko powrotowi Władimira Putina na urząd prezydenta w wyborach prezydenckich w 2012 roku i miała ograniczać niezależne organizacje pozarządowe[2][9]. Ustawa była sukcesywnie rozszerzana i wzmacniana w kolejnych latach. Od 2014 r. do wpisania na listę agentów zagranicy nie jest potrzebne orzeczenie sądu, wystarczy sama decyzja resortu sprawiedliwości (od której przynajmniej do 2021 r. nie udało się nikomu odwołać)[10][11]. Początkowo prawo dotyczyło organizacji pozarządowych otrzymujących fundusze z zagranicy, które prowadziły „działalność polityczną”[12]. Ustawa została rozszerzona do organizacji medialnych w 2017 r.[12] W grudniu 2019 roku Putin podpisał rozszerzenie ustawodawstwa o osoby prywatne lub grupy otrzymujące dowolną kwotę finansowania zagranicznego, które publikowały „drukowane, audio, audiowizualne lub inne raporty i materiały”[13]. We wrześniu 2021 roku prawo zostało rozszerzone o obywateli Rosji, którzy zgłaszają lub udostępniają informacje o przestępstwach, korupcji lub innych problemach związanych z wojskiem, służbami kosmicznymi i bezpieczeństwa lub ich pracownikami[14][15].
W 2015 r. uchwalono powiązaną ustawę o „niepożądanych” organizacjach, niekiedy nazywaną „ustawą o niechcianych gościach(inne języki)”, umożliwiającą zakazanie działalności organizacji uznanych za stanowiące zagrożenie dla podstaw ustroju konstytucyjnego lub obronności i bezpieczeństwa państwa[16][17][10].