Vickers VC10

Vickers VC10

Vickers VC10 K3 w barwach Royal Air Force
Dane podstawowe
Państwo	Wielka Brytania
Producent	Vickers-Armstrongs
Typ	samolot pasażerski i transportowy
Konstrukcja	dolnopłat
Załoga	3–4
Historia
Data oblotu	29 czerwca 1962
Lata produkcji	1962–1970
Wycofanie ze służby	25 września 2013
Liczba egz.	54
Dane techniczne
Napęd	4 silniki dwuprzepływowe Rolls-Royce Conway
Ciąg	4×9525 kG (Standard) 4×10 206 kG (Super)
Wymiary
Rozpiętość	44,55 m (Standard) 42,72 m (Super)[1]
Długość	48,36 m (Standard) 52,12 m (Super)[2]
Wysokość	12,04 m
Powierzchnia nośna	265 m² (Standard) 268,2 m² (Super)[1]
Masa
Własna	64 774 kg (Standard) 67 586 (Super)[2]
Startowa	141 523 kg (Standard) 151 956 kg (Super)[2]
Zapas paliwa	81 507 l (Standard) 87 853 l (Super)[a]
Osiągi
Prędkość przelotowa	929 km/h (Standard) 978 km/h (Super)[b]
Prędkość ekonomiczna	889 km/h[b]
Pułap praktyczny	11 600 m
Zasięg	8982 km (Standard) 7871 km (Super)[c]
Dane operacyjne
Liczba miejsc
135–174 pasażerów
Użytkownicy
British Airways, Royal Air Force
Rzuty
Multimedia w Wikimedia Commons

Vickers VC10 – brytyjski wąskokadłubowy samolot pasażerski dalekiego zasięgu produkowany w latach 1962–1970 przez przedsiębiorstwo Vickers-Armstrongs, używany również jako wojskowy samolot transportowy oraz tankowiec powietrzny. Zbudowano 54 samoloty, w tym 40 w wersji cywilnej i 14 w wersji wojskowej, następnie jeszcze 14 przebudowano na powietrzne tankowce. Głównym operatorem cywilnym były brytyjskie linie BOAC, później British Airways. W wersji wojskowej używane tylko przez brytyjskie lotnictwo wojskowe RAF, do 2013 roku. Charakteryzował się umieszczeniem czterech silników odrzutowych w parach po obu stronach tylnej części kadłuba.