Wentylacja lutniowa

Wentylacja lutniowa - sposób przewietrzania wyrobisk ślepych (np. udostępniających czy przygotowawczych). Wentylacja lutniowa to połączone cienkościenne rury metalowe, płócienne lub z tworzyw sztucznych. Połączone ze sobą lutnie tworzą lutniociąg. Przepływ powietrza z lutniociągu uzyskuje się za pomocą wentylatorów umieszczonych na początku lutniociągu^[1].

Rozróżnia się wentylację lutniową ssącą, tłoczącą i kombinowaną. W przypadku wentylacji tłoczącej intensywniejsze jest usuwanie z przodka szkodliwych gazów, mniejsze są straty powietrza, oraz korzystniejsze warunki cieplne w samym przodku, jednak powietrze zużyte odpływa przez wyrobisko, co wydłuża czas przewietrzania całego wyrobiska - ciężej również jest usunąć metan, który gromadzi się pod stropem. Przy wentylacji ssącej rozrzedzanie gazów jest szybsze, korzystniejsze są warunki w całym wyrobisku (gazy nie odpływają wyrobiskiem, tylko lutniociągiem). Wentylacja kombinowana łączy zalety wentylacji ssącej i tłoczącej. Polega ona na stosowaniu po odstrzelaniu przodka metody ssącej, a następnie tłoczącej. Realizuje się ją przez zmianę kierunku obrotów wirnika wentylatorów osiowych, zastosowanie urządzenia rewersyjnego lub zastosowanie dwóch wentylatorów i zasuw.