Back وليام ارشيبالد سبونر ARZ William Archibald Spooner German William Archibald Spooner English ویلیام آرچیبالد اسپونر Persian William Archibald Spooner French ויליאם ארצ'יבלד ספונר HE William Archibald Spooner Italian ウィリアム・アーチボルド・スプーナー Japanese
| |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data urodzenia | |
| Data śmierci | |
| Miejsce pochówku | |
| Wyznanie | |
William Archibald Spooner (ur. 22 czerwca 1844, zm. 29 sierpnia 1930) – angielski uczony i anglikański duchowny. Był jednym ze znanych oksfordzkich donów, a od jego nazwiska pochodzi nazwa pewnego typu przejęzyczenia: spuneryzmu.
Ukończył studia na Uniwersytecie Oksfordzkim, gdzie w późniejszym czasie pracował przez 60 lat. Wykładał historię starożytną, filozofię oraz teologię.
Był bardzo barwną postacią, znany był z gościnności, grzeczności i roztargnienia. Na jego temat krążyło wiele anegdot. Pewnego dnia miał on zaprosić członka fakultetu na obiad wydany z okazji przyjęcia w poczet profesorów nowej osoby. Zaproszony odpowiedział mu grzecznie, że to właśnie on jest tym nowym członkiem fakultetu. Nie szkodzi, miał na to odrzec Spooner, i tak pan może przyjść. W innym znanym przypadku Spooner wysłał do jednego z wykładowców notatkę prosząc go o natychmiastowe stawienie się przed nim w ważnej sprawie. Na dole wiadomości dopisane było postscriptum informujące wzywanego wykładowcę, że sprawa została już rozwiązana i nie musi on do niego przychodzić.
Do historii przeszedł jako autor wielu przejęzyczeń polegających na zamianie miejscami głosek w wyrazie lub początkowych głosek w grupie wyrazów. Takie pomyłki otrzymały nazwę spuneryzmów - eponim ten powstał właśnie od jego nazwiska. Wiele z przypisywanych mu spuneryzmów nie było w rzeczywistości jego autorstwa; w wywiadzie udzielonym w 1930 roku Spooner powiedział, że pamięta tylko jeden przykład, gdy poplątały mu się słowa - zamiast "Conquering Kings Our Titles Take" powiedział "Kinkering Congs Our Titles Take". Początkowo Spooner bardzo nie lubił wątpliwej sławy, jaką przyniosły mu jego, prawdziwe czy przypisywane, przejęzyczenia, ale w późniejszym okresie, zdając sobie sprawę, jak bardzo stały się popularne, pozwalał na ich publikacje, firmując je swoim nazwiskiem.