![]() portret autorstwa Bonawentury Klembowskiego | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
profesor nauk przyrodniczych | |
Specjalność: botanika | |
Nauczyciel akademicki | |
Uczelnia |
Willibald Besser (właściwie: Suibert Józef Gottlieb[1], ur. 7 lipca 1784 w Innsbrucku, zm. 11 października 1842 w Krzemieńcu) – polski botanik i florysta pochodzenia niemieckiego, badacz flory Galicji Wschodniej. Profesor Liceum Krzemienieckiego i dyrektor krzemienieckiego ogrodu botanicznego. Po likwidacji szkoły w został w 1834 profesorem botaniki na Uniwersytecie Kijowskim i do 1838 prowadził tam wykłady z botaniki. Przeszedł na emeryturę i w 1841 roku wrócił do Krzemieńca, gdzie zmarł w roku następnym.
W 1809 wydał w Wiedniu dwutomowe dzieło Primitiae florae Galiciae Austriacae utriusque, będące pierwszym kompleksowym opisem galicyjskiej flory. W pracy tej 24 gatunki zostały opisane po raz pierwszy dla nauki[1]. Wśród nich znalazła się m.in. brzoza ojcowska, odkryta przez niego w 1805 r. w Dolinie Prądnika[2].
Skrót nazwiska tego botanika podawany po nazwach opisanych przezeń taksonów to Besser lub Bess.
Pochowany na cmentarzu Bazyliańskim w Krzemieńcu. Pomnik Bessera, jako jeden z nielicznych pośród innych polskich nagrobków na cmentarzu Bazyliańskim, zachował się w stanie czytelnym do dnia dzisiejszego. W Krzemieńcu w tutejszym parku botanicznym znajduje się pomnik Wilibalda Bessera.
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie PP