Woda do iniekcji

Woda do wstrzykiwań

Klasyfikacja medyczna
ATC	V07AB
Stosowanie w ciąży	kategoria A[1][2]
Uwagi terapeutyczne
Drogi podawania	dożylnie, domięśniowo

Woda do wstrzykiwań, woda do iniekcji, woda do wstrzyknięć (łac. aqua ad iniectabilia, aqua pro injectione) – woda stosowana w procesie wytwarzania leków do podania pozajelitowego jako rozpuszczalnik oraz do rozpuszczania lub rozcieńczania substancji lub preparatów do podania pozajelitowego^[3][4].

Woda do wstrzykiwań występuje jako woda do wstrzykiwań produkcyjna, którą uzyskuje się poprzez destylację wody przeznaczonej do spożycia zgodnie z obowiązującymi normami lub wody oczyszczonej oraz jako woda do wstrzykiwań wyjałowiona, którą uzyskuje się poprzez podzielenie do odpowiednich pojemników wody do wstrzykiwań produkcyjnej i sterylizację termiczną^[3].

Wody do wstrzykiwań nie należy podawać w objętości powyżej 50 mililitrów, ze względu na możliwość wystąpienia hemolizy wewnątrznaczyniowej^[1][2]. W przypadku konieczności podania większej objętości, należy do wody do wstrzykiwań dodać inny płyn infuzyjny w takiej objętości, aby uzyskać osmolalność równą co najmniej połowy osmolalności osocza krwi (na przykład poprzez dodanie równej objętości płynu fizjologicznego lub 5% roztworu glukozy)^[1][2].

Po podaniu większej objętości wody do wstrzykiwań u pacjentów z utajoną niewydolnością nerek, alkoholizmem oraz wzmożonym wydzielaniem hormonu antydiuretycznego może wystąpić przewodnienie hipotoniczne^[1].

Niezgodność farmaceutyczna występuje z substancjami nierozpuszczalnymi w wodzie, substancjami oleistymi oraz niektórymi substancjami alkoholowymi^[2].