W wyniku wyborów parlamentarnych w 1905 roku u steru rządów zasiadł Theo de Meester, tworząc rząd składający się z partii liberalnych oraz chadeckiej Partii Antyrewolucyjnej. Gabinet został zainaugurowany 17 sierpnia 1905 i składał się z 5 liberałów, 2 wolnomyślicielskich demokratów i 2 ministrów bezpartyjnych. Nie miał większość zarówno w Tweede Kamer, jak Eerste Kamer, przez co nazywano go "porcelanowym gabinetem". Pierwszy wniosek o samorozwiązanie wpłynął w grudniu 1906 roku, kiedy senat nie zaakceptował budżetu obronnego, jednak dymisja ta nie została przyjęta przez królową Wilhelminę; drugi, i tym razem ostateczny wniosek, wpłynął w roku następnym, z powodu identycznej sytuacji.