Back هوهى تاورن ARZ Высокі Таўэрн Byelorussian Высокі Таўэрн BE-X-OLD Висок Тауерн Bulgarian Hohe Tauern Catalan Hohe Tauern CEB Vysoké Taury Czech Hohe Tauern Danish Hohe Tauern German High Tauern English

Wysokie Taury

Wysokie Taury
Ilustracja
Kontynent

Europa

Państwo

 Austria

Najwyższy szczyt

Grossglockner
(3798 m n.p.m.)[1]

Jednostka dominująca

Alpy Centralne

Położenie na mapie Austrii
Mapa konturowa Austrii, na dole nieco na lewo znajduje się czarny trójkącik z opisem „Wysokie Taury”
47°10′N 12°30′E/47,166667 12,500000
Hasło w Wikisłowniku
Informacje w Wikipodróżach
Grossglockner

Wysokie Taury[2] (niem. Hohe Tauern) – najwyższe pasmo górskie w Austrii, położone w głównej grani Alp. Maksymalna wysokość – 3798 m n.p.m. (Grossglockner – najwyższy szczyt Austrii). Wysokie Taury stanowią potężny masyw w obrębie Alp Centralnych. Od położonych na wschód Niskich Taurów oddzielone są przełęczą Murtörl, od położonych na zachód Alp Zillertalskich – przełęczą Birnlücke. Wysokie Taury leżą na terenie trzech austriackich landów: Tyrolu, Karyntii i Salzburga, ich niewielki fragment znajduje się w Południowym Tyrolu we Włoszech.

Zbudowane są głównie ze starych skał metamorficznych (gnejsy, łupki krystaliczne) wchodzących w skład krystalicznego rdzenia Alp Centralnych. Skały krystaliczne pokryte są fragmentarycznie jurajskimi skałami osadowymi. Z tektonicznego punktu widzenia znaczna część Wysokich Taurów stanowi tzw. Tauryjskie Okno Tektoniczne, w którym skały metamorficzne pokryte częściowo autochtonicznymi osadami mezozoicznymi ukazują się spod zerodowanych płaszczowin nasunięć tektonicznych.

Posiadają typowo alpejską rzeźbę terenu z ostrymi graniami, niemal pionowymi ścianami skalnymi i głębokimi dolinami. Rzeźba ta jest wynikiem działalności lodowców, które zachowane są w wyższych partiach masywu (najdłuższy Pasterze). Wysokie Taury mają układ niemal idealnie równoleżnikowy. Od ich głównej grani w kierunku północnym i południowym odchodzą granie boczne. W jednej z takich grani bocznych położony jest najwyższy szczyt masywu – Grossglockner. Wysokie Taury stanowią hydrologiczną granicę między zlewiskiem Morza Północnego i Morza Śródziemnego. Duże zasoby licznych rzek górskich pozwalają na ich wykorzystanie w hydroenergetyce (największa zapora wodna – Kapruner Ache).

Tworzą rozległy łańcuch, w składzie którego wyróżnia się zwykle szereg podgrup.

Podgrupy górskie Wysokich Taurów[3]
Nazwa Mapa Państwo Najwyższy szczyt Wys.[i] Zdjęcie
Venedigergruppe[ii] Położenie Venedigergruppe na mapie Alp  Austria,  Włochy Grossvenediger 3666 Großvenediger (3666 m n.p.m.)
Granatspitzgruppe  Austria Grosser Muntanitz 3232 Großer Muntanitz (3232 m n.p.m.)
Glocknergruppe  Austria Grossglockner 3798 Großglockner (3798 m n.p.m.)
Goldberggruppe  Austria Hocharn 3254 Hocharn (3254 m n.p.m.)
Ankogelgruppe  Austria Hochalmspitze 3360 Hochalmspitze (3360 m n.p.m.)
Rieserfernergruppe[iii]  Włochy,  Austria Hochgall 3436 Hochgall (3436 m n.p.m.)
Villgratner Berge[iv]  Austria,  Włochy Weisse Spitze 2962 Weiße Spitze (2962 m n.p.m., po lewej)
Schobergruppe Położenie Schobergruppe na mapie Alp  Austria Petzeck 3283 Petzeck (3283 m n.p.m.)
Kreuzeckgruppe  Austria Mölltaler Polinik 2784 Mölltaler Polinik (2784 m n.p.m.)
  1. ↑ Wysokość w m n.p.m.
  2. ↑ Włoski endonim: Gruppo del Venediger.
  3. ↑ Włoski endonim: Vedrette di Ries.
  4. ↑ Włoski endonim: Monti del Villgraten.
Hochgall
Johannisberg
Grosses Wiesbachhorn


Najwyższe szczyty to:

  1. ↑ Lienz, Schobergruppe, Nationalpark Hohe Tauern; Kompass Wanderkarte + Lexikon, Nr. 48. Mapa 1:50 000. ISBN 978-3-85491-182-1
  2. ↑ Główny Urząd Geodezji i Kartografii: Nazewnictwo geograficzne świata. Zeszyt 12. Europa, Część II, s. 24, Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Warszawa, 2010. [dostęp 2014-06-27].
  3. ↑ Podział na podgrupy górskie według SummitPost.org: Hohe Tauern GROUP. [dostęp 2015-04-28].
From Wikipedia, the free encyclopedia · View on Wikipedia

Developed by Nelliwinne