Wzrost gospodarczy – powiększanie się zdolności danego społeczeństwa do produkcji dóbr i usług zaspokajających ludzkie potrzeby. Definicja ta wydaje się bardziej ogólną od innych przedstawianych w literaturze, np. że jest to „długookresowy proces powiększania produkcji dóbr i usług w danym kraju”, lub „proces zwiększania zasobu dóbr konsumpcyjnych i produkcyjnych”, albo „proces zwiększania zasobów dóbr i usług konsumpcyjnych, a w szczególności taki wzrost ilościowy, który zapewnia zwiększenie ilości dóbr i usług konsumpcyjnych przypadających na mieszkańca danego kraju”.
W teorii ekonomii pojęcie wzrost gospodarczy służy do opisania zmian ilościowych, a nie jakościowych; proces zmian jakościowych (zwłaszcza w długim okresie i związanych ze zmianą struktury gospodarki) nazywany jest rozwojem gospodarczym. Jednym z pierwszych ekonomistów, którzy wprowadzili rozróżnienie pomiędzy wzrostem i rozwojem gospodarczym był Joseph Alois Schumpeter[1].
Powszechnie przyjętą miarą wzrostu gospodarczego jest przyrost realnego produktu krajowego brutto (PKB), często uzupełniany przez podanie PKB przypadającego na 1 mieszkańca (PKB per capita)[2].