Zalmoksis (gr. Ζάλμοξις), Zamolksis (Ζάμολξις), Salmoksis (Σάλμοξις) – w mitologii trackiej bóg wojny, władca pozagrobowego królestwa w którym polegli wojownicy żyją wiecznie.
Starożytni Grecy uważali Zalmoksisa za postać historyczną. Według Herodota (IV, 93 – 96) był on trackim niewolnikiem Pitagorasa, który został wyzwolony i wrócił do swojej ojczyzny, gdzie udzielał nauk o charakterze etyczno-religijnym. Aby udowodnić swoim pobratymcom, że jego nauki dają nieśmiertelność, skrył się na trzy lata w podziemnej komnacie[1]. Po śmierci miał zostać otoczony przez Traków kultem[2].
Co pięć lat Zalmoksisowi składano ofiarę z człowieka, rzucając ją na ostrza trzech pionowo ustawionych włóczni.