Zamoyscy herbu Jelita

Herb hrabiów Zamoyskich, nadany przez cesarzową Marię Teresę
Posiadłości ziemskie Zamoyskich w I Rzeczypospolitej (zielony) na tle posiadłości innych rodów magnackich pod koniec XVI w.
Brama pałacu w Kozłówce, z herbem i zawołaniem rodu

Zamoyscy – polski ród szlachecki o przydomku Saryusz pieczętujący się herbem Jelita. Początkowo należący do średniozamożnej szlachty w wyniku działań Jana Zamoyskiego w II połowie XVI w. awansował do grona magnaterii.

Wzrost znaczenia rodu został przypieczętowany w roku 1589, kiedy to Jan Zamoyski utworzył Ordynację Zamojską. W tym samym roku otrzymał też propozycję utrzymania hiszpańskiego tytułu księcia, ale jej nie przyjął[1].

Ród otrzymał kilka tytułów hrabiowskich, pierwszy w osobach IX i X Ordynatów Zamoyskich, Jana Jakuba i jego brata Andrzeja Zamoyskiego w 1778, zatwierdzony w osobie Stanisława Zamoyskiego w Kongresówce w 1820[2] i w Rosji w 1844[3], z dodatkami do herbów (zob. Zamoyski Hrabia)[4]. Inna gałąź rodu, tzw. węgierska otrzymała austriacki tytuł hrabiowski w 1820[5].

  1. Księstwa Rzeczpospolitej. Państwo magnackie jako region polityczny., s. 230
  2. Kuryer Litewski, nr 130, 29 października 1820 roku
  3. Jerzy Sewer Dunin Borkowski: Almanach Błękitny. Warszawa: 1908, s. 1021-1022.
  4. Sławomir Górzyński: Arystokracja polska w Galicji. Studium heraldyczno-genealogiczne. Warszawa: DiG, 2009, s. 404-410
  5. Polska Encyklopedia Szlachecka. T. I. Warszawa 1935, s. 194

From Wikipedia, the free encyclopedia · View on Wikipedia

Developed by Nelliwinne