![]() Satelitarne zdjęcie zatoki | |
Państwo | |
---|---|
Lokalizacja | |
Powierzchnia |
49 km²[1] |
Głębokość • średnia • maksymalna |
|
Miejscowości nadbrzeżne |
San Diego, National City, Chula Vista, Imperial Beach, Coronado |
![]() Mapa zatoki (1857) | |
Położenie na mapie Kalifornii ![]() | |
Położenie na mapie Stanów Zjednoczonych ![]() | |
![]() |
Zatoka San Diego – zatoka i naturalny port położony w hrabstwie San Diego w Kalifornii, w pobliżu granicy amerykańsko-meksykańskiej. Zatoka ma 19,31 km długości i od 1,6 do 4,8 km szerokości. Silnie zurbanizowany teren przylegający do zatoki obejmuje San Diego, National City, Chula Vista, Imperial Beach i Coronado.
Uważana za jeden z najlepszych naturalnych portów na zachodnim wybrzeżu Ameryki Północnej[2], została skolonizowana przez Hiszpanię w 1769 roku[3]. Później służyła jako kwatera główna dużych okrętów Marynarki Wojennej Stanów Zjednoczonych na Pacyfiku, przestała nią być przed przystąpieniem Stanów Zjednoczonych do II wojny światowej, kiedy to nowo zorganizowana główna baza Floty Pacyfiku Stanów Zjednoczonych została przeniesiona do Pearl Harbor na Hawajach. Mimo tego, zatoka San Diego pozostaje portem macierzystym dla części Floty Pacyfiku Stanów Zjednoczonych, w tym kilku lotniskowców.