Back Çjan-Tyanşi Azerbaijani Zhang Daoling Catalan Zhang Daoling German Zhang Daoling English Zhang Daoling Spanish Zhang Daoling Finnish Zhang Daoling French 張道陵 GAN Zhang Daoling Italian 張陵 Japanese
| |||||||||
| Nazwisko chińskie | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||
Zhang Daoling (ur. 34? w Pei w prow. Jiangsu[1], zm. 156 w Hanzhong) – chiński filozof religijny. Zasłynął jako twórca taoizmu religijnego[2]. Uważa się go za jednego z prawdopodobnych autorów Xiang’er (想尔), komentarza do Daodejing[3].
Zhang Daoling żył i działał w prowincji Syczuan[4]. Tradycja uważa go za potomka Zhang Lianga[5]. Zgodnie z legendą w 142 roku miał otrzymać objawienie od Taishang Laojuna (ubóstwionego Laozi), który przekazał mu swoje nauki i nadał rangę Niebiańskiego Mistrza (天師, Tianshi)[6].
Na skutek otrzymanego objawienia Zhang założył Szkołę Niebiańskich Mistrzów (天師道, Tianshi dao), pierwszą szkołę taoizmu religijnego. Jej wyznawcy podzieleni byli na jednostki terytorialne z własnymi naczelnikami. Każda rodzina musiała płacić roczny podatek w wysokości pięciu miar ryżu, od którego pochodzi inna nazwa szkoły – Szkoła Pięciu Miar Ryżu (五斗米道, Wudoumi dao)[7].
Wyznawcy taoizmu wierzą, że Zhang Daoling nie umarł, lecz wstąpił do nieba i stał się jednym z nieśmiertelnych[8].
- ↑ Yi'e Wang, Adam Chanzit: Daoism in China. Beijing: China Intercontinental Press, 2004, s. 29. ISBN 978-7-5085-0598-5.
- ↑ Paula R. Hartz, Joanne O'Brien: Daoism. New York: Infobase Publishing, 2009, s. 42. ISBN 978-1-60413-115-4.
- ↑ Quanren Liu, Benjamin Penny: Daoism in history: essays in honour of Liu Ts'un-yan. New York: Routledge, 2006, s. 223. ISBN 0-415-34852-8.
- ↑ James Morris Hargett: Stairway to heaven: a journey to the summit of Mount Emei. New York: SUNY Press, 2006, s. 68. ISBN 978-0-7914-6681-0.
- ↑ Livia Kohn: Daoism handbook. Leiden; Boston: BRILL, 2000, s. 126. ISBN 978-90-04-11208-7.
- ↑ Encyklopedia historyczna świata. T. III. Kraków: Agencja Publicystyczno-Wydawnicza Opres, 200o, s. 312. ISBN 83-85909-61-3.
- ↑ Jeremy Roberts: Chinese Mythology A to Z. New York: Chelsea House, 2010, s. 150. ISBN 978-1-60413-436-0.
- ↑ Michael Scuffil: China. Ostfildern-Kemnat: Baedeker, 2009, s. 246. ISBN 978-3-8297-6620-3.