Marianu IV de Arbarea | |
---|---|
![]() Marianu IV. Sa sua est s'ùnica rapresentatzione pintada chi tenimus de unu giùighe sardu.[1] | |
Nùmene intreu | Marianu IV de Serra-Bas |
Àteros nùmenes | Marianu su Mannu |
Nàschida | 1319 Aristanis |
Morte | maju 1375 Aristanis |
Genitores | Mama: Benedetta Babbu: Ugone II de Arborea |
Còjube | Timbora de Rocabertì |
Fìgiu/a(os/as) |
|
Tìtulu | Giùighe de Arbarea Conte de su Gotzèanu Conte de Marmilla, Visconte de Bas |
![]() Istemma de Arbaree | |
Religione | Catolitzèsimu |
Càusa de sa morte | Maladia (pesta niedda) |
Contributos de importu | Polìtica de gherra contra a sos aragonesos chi at batidu a s'estensione màssima de su Rennu de Arbarèe e creatzione de sa prima regorta iscrita de sas leges chi diant dare corpus a sa Carta de Logu |
Marianu IV de Arbarea (Aristanis, 1319 – Aristanis, maju 1375[2]) connotu fintzas che a Marianu su Mannu[3][4][5], est istadu giùighe de su Giuigadu de Arbaree intre su 1347 e su 1375. Est cunsideradu su soberanu prus ispertu e sàbiu de s'istòria de sos giuigados. A issu si depet sa prima regorta iscrita de sas leges chi diant dare corpus a sa Carta de Logu.
Fìgiu segundu de su giùighe Ugone II e de Beneita, aiat sighidu e afortiadu s'eredade culturale e polìtica de su babbu, cun su fine de su mantenimentu de s'autonomia de su Giuigadu de Arbaree. Aiat ammanniadu su mìriu de indipendèntzia a sa Sardigna intrea, torrende a iscurpire is dimandas che giai in is annos colados aiant sighidu siat is Serra-Bas, siat is gentes de s'ìsula, istracas de is gherras intre frades nàschidas intre pisanos e genovesos chi si fiat acussorgiados in is àteros giuigados.