Ahmed I | |
---|---|
Osmanski sultan | |
Kalif | |
Vladavina | 1603–1617 |
Period | Uspon Osmanskog Carstva |
Puno ime | Sultan Ahmed I |
Prethodnik | Mehmed III |
Nasljednik | Mustafa I |
Supružnik od | Mahfiruz Hatidže Sultanija Mahpejker Kosem Sultanija |
Potomstvo | Osman II Murat IV Ibrahim I |
Kraljevska kuća | Kuća Osmanova |
Dinastija | Osmanska dinastija |
Ahmed I (18. april 1590 — 22. novembar 1617), turski sultan 1603—1617.
Ahmed I je došao na prijesto 1603. godine sasvim mlad, sa svojih 14 godina. Tada je Imperija bila pomućena ustancima, usred rata sa Austrijom. Bio je jako religiozan i dao je graditi džamije Ahmedije (Ahmedove džamije), koje su trebale biti još raskošnije od Aja Sofije. Na njegovom dvoru vladala je samovolja. Po vlastitom raspoloženju i želji je davao da se ubijaju paše i veziri, pri čemu je još i uživao. Takođe je Ahmed I živeo spokojnim sarajskim životom.
Sklopio je mir sa stalno pobunjenim Persijancima i 1617. godine je došlo da sklapanja mira sa moldavskim kozacima. Sultan je dao urediti da se svi zakonski propisi nalaze u jednoj zakonskoj knjizi (Kanunama). Na samrti proglasio je svoga brata Mustafu za naslednika, jer njegov sin Osman beše još premlad. To je bilo moguće, jer on bi prvi sultan koji neizvrši ritual bratoubistva.