Antigone

Za ostale upotrebe, v. Antigona (razvrstavanje).

Antigone
Originalni poster predstave
Opće informacije
Autor	Jean Anouilh
Datum pisanja	1942.
Žanr	tragedija
Činovi	jedan čin
Jezik	francuski jezik
Datum izdavanja	1946.
Izdavač	Éditions de la Table ronde
Broj stranica	125
Informacije o premijeri
Premijera	13. veljače 1944. Théâtre de l'Atelier Pariz, Francuska
Režiser	André Barsacq
Scenograf	André Barsacq
Lica
Kor Antigona Dadilja Izmena Hemon Kreont Prvi stražar (Jonas) Drugi stražar (desetnik) Treći stražar Glasnik Paž Euridika
Mjesto radnje
Teba, Grčka

Antigone (srpskohrvatski: Antigona) je tragedija Jeana Anouilha iz 1942. godine, koja je premijerno izvedena 13. veljače 1944. godine u režiji Andréa Barsacqa, u pariškom Théâtre de l'Atelier. Antigone je druga u nizu od pet Anouilhovih drama inspirirane grčkom mitologijom (ostale su bile Eurydice, Médée, Tu étais si gentil quand tu étais petit i Œdipe ou le Roi boiteux), a zbog uvjeta u kojima je izvedena i poruke koju je poslala, postala je jedna od njegovih najpoznatijih i najkvalitetnijih djela. Drama je premijerno izvedena usred od strane nacista okupiranog Pariza i to nakon što je prošla oštre cenzorske uvjete, a sve zahvaljujući Anouilhovom spisateljskom umijeću, odnosno činjenici da je uspio prenijeti poruku bez izazivanja direktne sumnje kod cenzora.

Kontroverzna u vrijeme premijere, Antigone je i nakon Drugog svjetskog rata podijelila kritičare, dio kojih je u njoj vidio slavlje pokreta otpora protiv nacizma, dok su drugi vidjeli apologetski pristup kolaboracionističkoj vlasti u Francuskoj. Sam Anouilh, iako nikada nije bio politički aktivan, u nekoliko je navrata dao do znanja da je Antigone prikaz borbe protiv opresivnih režima, a ne opravdavanje kolaboracionizma.

Djelo je premijerno objavljeno 1946. godine u sklopu "novih crnih komada" u izdanju kuće Éditions de la Table Ronde. Djelo je na srpskohrvatskom prevedeno pod naslovom Antigona, isto kao i Sofoklova istoimena tragedija koja je poslužila kao inspiracija, a ista situacija je i s engleskim prijevodom. Ipak, dok u srpskohrvatskom prijevodu nema jasne distinkcije u samom naslovu, engleski prijevodi Sofokla i Anouilha razlikuju se po izgovoru - Anouilhova Antigone se i na engleskom izgovora kao na francuskom (francuski izgovor: [ɑ̃tiɡɔn]).^[1]

1. ↑ See, for example, „Pronunciation of "Antigone"?”. Pristupljeno 2017-11-01. ^{[mrtav link]}.