Percepcija

Opažanje ili percepcija (lat. perceptio — primanje, opažanje) predstavlja složen i aktivan proces traženja, odabiranja, primanja, obrade, organizovanja i tumačenja raznovrsnih draži koje deluju na čula.^[1] U tom procesu mozak organizira podatke dospjele iz raznih osjetila i interpretira ih tvoreći smislenu cjelinu.

Opažanje je važan psihički proces na osnovu kojeg organizam neposredno upoznaje važna svojstva pojava i predmeta u stvarnosti. Opažanje nije prosto i pasivno odražavanje stvarnosti, već uključuje povezivanje čulnih podataka sa ranijim iskustvom, njihovo kategorisanje i pridavanje značenja. To je proces sticanja, tumačenja, odabira i organizacije senzorijalnih informacija izazvanim čulnim nadražajima. Percepcija je jedna od osnovnih saznajnih funkcija, koja nam omogućava da razne mrlje boje vidimo kao određeni predmet, da mnoštvo zvukova čujemo kao govor, da kombinaciju slatkog, kiselog i ostalih okusa okusimo kao određeno jelo itd.

Opažaj ili utisak je celovit subjektivni doživljaj izvesnog skupa draži koji deluje na čulne organe. Opažaj zavisi od draži koje deluju na čula, ali i od samih čula, senzorne zone, kao i iskustva, namera, želja i potreba pojedinca, odnosno organizma koji opaža.^[1]

Različite metode proučavanja percepcije se prostiru od u osnovi bioloških ili psiholoških pristupa, i psiholoških pristupa preko misaonih eksperimenata u filozofiji uma.^[1]

1. ↑ ^{1,0 1,1 1,2} Ovaj članak, ili jedan njegov segment, izvorno je preuzet iz knjige Ivan Vidanović "Rečnik socijalnog rada" uz odobrenje autora.