Pratyabhijna (IAST Pratyabhijñā; sanskrit: प्रत्यभिज्ञा), predstavlja ogranak kašmirskog šaivizma, odnosno idealističku monistističku i teističku filozofiju koja je nastala u Indiji u 9. vijeku.
Sistem je ime dobio po svom najpoznatijem tekstu Isvara Pratyabhijna Karika čiji je autor Utpaladeva.[1] Riječ Pratyabhijna je nastala od prati - "ono što se nekad znalo, a danas se čini zaboravljeno", abhi - "neposredno" i jna - "znati". Obično se prevodi kao neposredno znanje samog sebe ili samoprepoznavanje.[2]
Centralna teza ovog filozofije navodi da je sve Šiva, aposlutna svijet, te da je moguće prepoznati ovu temeljnu stvarnost, te biti oslobođen ograničenja i identificirati se sa Šivom u blaženstvu.[3] Tako rob (pasu - ljudsko stanje) postaje gospodar (pati - božansko stanje).[4]