Safaridska Monarhija

Safaridska Monarhija سلسله صفاریان ←   861. – 1003.   → Karta Safaridska Monarhije Glavni grad Zarandž Jezik/ci perzijski Religija sunitski islam Vlada Monarhija Šah  • 867.-879. Jakub Laith Safari (prvi)  • 963.-1003. Abu Ahmad Halaf (zadnji) Historija srednji vijek  • Uspostavljena 861.  • Ukinuta 1003.

Safaridska Monarhija (perz. سلسله صفاریان) je naziv za iransku državu koja je od 9. do 11. vijeka obuhvaćala jugoistok današnjeg Irana, jugozapadni Afganistan i sjeverozapadni Pakistan. Dinastija Safavida nazvana je po njenom osnivaču Jakubu Laithu Safariju, čovjeku skromne obiteljske pozadine koji je karijeru započeo kao kovač bakra (perz. ṣaffār), a potom je krenuo u ratničke vode. U početku vojne karijere osvojio je regiju Sistan, a potom je proširio vlast na veći dio Iranske visoravni prilikom čega je pala i iranska Tahiridska Monarhija. Vladao je iz Zarandža u današnjem Afganistanu, a kraj vojne karijere obilježio je poraz protiv Abasida u bitci kraj Bagdada. Moć Safaridskog Carstva nije potrajala dugo nakon njegove smrti; njegov brat i nasljednik Amr bin Laith poražen je 900. godine u bitci protiv Ismaila Samanija, nakon čega je bio prisiljen predati kontrolu nad većinom teritorija. Safaridi su kratko nastavili vladati kao samanidski vazali, te su konačno 1003. godine potpuno politički apsorbirani u Gaznavidsku Monarhiju.