In the Land of Blood and Honey | |
---|---|
Režija | Angelina Jolie |
Producent | Graham King Angelina Jolie Tim Headington Tim Moore |
Scenario | Angelina Jolie |
Uloge | Zana Marjanović Goran Kostić Rade Šerbedžija |
Muzika | Gabriel Yared |
Fotografija | Dean Semler |
Montaža | Patricia Rommel |
Distribucija | GK Films |
Datum(i) premijere | 23. 11. 2011(SAD)
|
Trajanje | 127 min. |
Zemlja | Sjedinjene Države |
Jezik | engleski, bosanski |
Budžet | 13.000.000 $ |
Bruto prihod | 303.837 US$ (SAD) |
Web stranica | http://www.inthelandofbloodandhoney.com/ |
In the Land of Blood and Honey na Internet Movie Database |
U zemlji krvi i meda (eng. In the Land of Blood and Honey) je američki ratni dramski film snimljen 2011. u režiji Angeline Jolie, poznat kao njen redateljski prvijenac, odnosno po tome što je zbog prikaza rata u BiH izazvao veliku pažnju, ali i kontroverze na području bivše Jugoslavije.
Protagonisti, koje tumače Zana Marjanović i Goran Kostić, su mlada sarajevska slikarica bošnjačke nacionalnosti i policajac srpske nacionalnosti koji započinju ljubavnu vezu, ali koje će nakon izbijanja sukoba završiti na suprotnim stranana. Radnja kroz njihov odnos prikazuje početak rata, opsadu Sarajeva, odnosno etničko čiščenje, silovanja i druge zločine koje su vršile Vojska i druge paravojne formacije Republike Srpske.
Sam naslov je igra riječi: turski naziv za med je 'bal', a za krv je 'kan', čime se dobiva riječ 'Balkan'.[1] Film je još tokom same produkcije izazvao veliku pažnju, s obzirom da su zbog mogućih kontroverzi vlasti u Sarajevu, gdje se originalno trebao snimati, producentima odbile dati dozvolu i natjerali premještanje produkcije u Mađarsku. Jolie je izjavila da je filmom željela kritizirati međunarodnu zajednicu koja nije na vrijeme intervenirala u sukobu. Snimila je film u dvije verzije: jednu na srpskohrvatskom, a drugu na engleskom jeziku za međunarodnu publiku. Prilikom bosanskohercegovačke premijere filma u februaru 2012., osobno je posjetila Sarajevo i održala tiskovnu konferenciju, gdje je dočekana s pljeskom.[2] Nekoliko dana kasnije, 17. veljače, Jolie je doputovala i u Zagreb kako bi prisustvovala i na hrvatskoj premijeri filma.[3]
U zemlji krvi i meda je, međutim, od strane međunarodne kritike dobio uglavnom mlake kritike, pri čega se Jolie zamjerala prevelika didaktičnost, ali i jednostranost prikaza. U BiH je, pak, izazvao potpuno oprečne reakcije koje su uglavnom odgovarale etničkim podjelama; među Bošnjacima je dočekan s krajnjim oduševljenjem, pri čemu se ističe izjava reis-l-uleme Mustafe Cerića prema kojoj je film "najbolja stvar koja se dogodila BiH od Daytonskog sporazuma"; među Srbima je dočekan sa optužbama za srbofobiju, te je, između ostalog, bio zabranjen za prikazivanje u Republici Srpskoj.