Vojvodstvo Vaskonija (ponekad Wasconia), kasnije poznata kao Gaskonja nastala je kao franačka upravna jedinica u doba dinastije Merovinga - predstavljala je marku (granično vojvodstvo) na rijeci Garonne, koja je označavala granicu prema buntovnim baskijskim plemenima. Kada je franačka vlast uslijed građanskih ratova 660-ih kolabirala stekla je de facto a možda i de nezavisnost, te je stvorena i presonalna unija sa Vojvodstvom Akvitanija (sjeverno i istočno od Garonne).
Nakon muslimanskih prodora i karolinške restauracije centralne franačke vlasti, Vojvodstvo se odvojilo od Akvitanije i postalo fragmentirano, pogotovo na jugu gdje su u 9. vijeku kao zasebne države stvorene Kraljevina Pamplona i Grofovija Vaskonija; tada se počeo koristiti izraz Vojvodstvo Gaskonja,[1] s obzirom da je gaskonjski romanski počeo zamjenjivati baskijski kao glavni jezik oblasti.
Nakon opskurnog perioda u kome o Vojvodstvu nije bilo podataka, početkom 11. vijeka je postalo blizak saveznik (a možda i vazal) Kraljevine Navare. Godine 1032. ju je naslijedio akvitanski nasljednik te je otada postala personalnom unijom za to vojvodstvo. Tako je postala dio Anžuvinskog imperija. Vojvodsku titulu je koristio engleski kralj Edward Longshanks te je vojvodstvo bila engleska baza za vrijeme stogodišnjeg rata, a često se nazivalo i prvom engleskom kolonijom.