Emilio Jacinto | |
---|---|
![]() |
Emilio Jacinto (15 dhjetor 1875 - 16 prill 1899) ishte një gjeneral filipinas gjatë Revolucionit Filipinas. Ai ishte një nga oficerët e rangut më të lartë në Revolucionin Filipinas dhe ishte një nga oficerët të rangut më të lartë të shoqërisë revolucionare Kataas-taasan, Kagalang-galang na Katipunan ng mga Anak ng Bayan, dhe që quhet Katipunan, duke qenë anëtar i Këshillit të tij të Lartë. Ai u zgjodh Sekretar i Shtetit për Haring Bayang Katagalugan, një qeveri revolucionare e themeluar gjatë shpërthimit të luftimeve. Ai është i njohur gjerësisht në librat shkollorë të historisë Filipine si truri i Katipunanit ndërsa disa pretendojnë se ai duhet të njihet me të drejtë si "Truri i Revolucionit" (Filipinisht: Utak ng Himagsikan, një titull që zakonisht i jepet Apolinario Mabini). Jacinto ishte i pranishëm në të ashtuquajturën Cry of Pugad Lawin (në shqip:Thirrja e Pugad Lawin (ose Thirrja e Balintawak) me Andrés Bonifacio, Supremo (presidenti Suprem) i Katipunan dhe të tjerë të anëtarëve të tij që sinjalizoi fillimin e Revolucionit kundër qeverisë koloniale spanjolle në ishujt.