Manush Myftiu | |
---|---|
Zëvendëskryeministër | |
Në detyrë 6 shtator, 1951 – 9 prill, 1952 | |
Paraprirë nga | zv/km i gjashtë |
Pasuar nga | Gogo Nushi |
Në detyrë 20 korrik, 1954 – 13 shtator, 1966 | |
Paraprirë nga | zv/km i tretë pas Shehut dhe Kapos |
Pasuar nga | Adil Çarçani |
Në detyrë 12 shtator, 1976 – 7 korrik, 1990 | |
Paraprirë nga | Spiro Koleka |
Pasuar nga | Miska, Isai |
Ministër i Drejtësisë ad interim | |
Në detyrë 5 mars – 6 shtator 1951 | |
Paraprirë nga | Manol Konomi |
Pasuar nga | Bilbil Klosi |
Ministër i Shëndetësisë ad interim | |
Në detyrë 24 shtator, 1956 – 5 shkurt, 1956 | |
Paraprirë nga | Ibrahim Dervishi |
Pasuar nga | Taqi Skëndi |
Ministër i Arsimit dhe i Kulturës | |
Në detyrë 6 shkurt, 1958 – 22 qershor, 1965 | |
Paraprirë nga | Ramiz Alia |
Pasuar nga | MA Thoma Deliana / MKA Fadil Paçrami |
Të dhëna vetjake | |
U lind më | 16 janar 1919 Vlora, Principata e Shqipërisë |
Vdiq më | 20 tetor 1997 Tirana, Shqipëri |
Nënshtetësia | Shqiptar |
Manush Myftiu (Vlorë, 16 janar 1919 - Tiranë, 20 tetor 1997) ishte zv/komisar i Brigadës së 6, politikan shqiptar i pas Luftës së Dytë Botërore. Dëshmia e tij lidhur me sulmin që i bënë partizanët Muharrem Bajraktarit është me rëndësi në hullinë e Luftës Civile.[1] Myftiu përfshihet në listën e përpiluar nga Instituti i Studimit të Krimeve dhe Pasojave të Komunizmit, që përmbledh pjesëmarrësit që kanë përgjegjësi direkte për krimet e Partisë Komuniste Shqiptare dhe të Ushtrisë Nacionalçlirimtare, duke qene, sipas ligjit nr. 41, anëtarë të strukturave politike dhe ushtarake “që kanë inspiruar, organizuar, urdhëruar, ekzekutuar ose ndihmuar forcat partizane në vepra kriminale”.[2]
{{cite book}}
: Mungon ose është bosh parametri |language=
(Ndihmë!)
{{cite news}}
: Mungon ose është bosh parametri |language=
(Ndihmë!)