Artikel atawa bagian artikel ieu butuh leuwih loba réferénsi sangkan pasti. Mangga bantos ngédit artikel ieu kalawan nambihkeun réferénsi. Tag ieu dibéré dina Pébruari 2016 |
Artikel ieu salasahiji tina séri Islam |
Istilah-istilah Islam |
Rukun Islam |
Sahadat |
Solat – Saum |
Zakat – Haji |
Kota Penting |
Mekah – Madinah |
Yerusalem – Kufah |
Kajadian |
Hijrah – Kalénder Islam – Idul Fitri |
Idul Adha – Maulid |
Wangunan |
Masjid – Munara |
Mihrob – Ka'bah |
Arsitéktur Islam |
Rujukan Ajaran |
Qur'an – Hadits – Sunnah |
Fiqih – Fatwa – Syari'ah |
Madhab |
Hanafi, Hambali, Maliki, Syafi'i |
Abū ʿAbdullāh Muhammad bin Idrīs Asy-Syafiʿī atawa Muhammad bin Idris asy-Syafi`i (Basa Arab: محمد بن إدريس الشافعي) anu nelah disebat Imam Syafi'i (Ashkelon, Gaza, Paléstina, 150 H / 767M - Fusthat, Mesir 204H / 819M)[1] nyaéta hiji mufti agung Sunni Islam ogé pangadeg madzhab Syafi'i. Imam Syafi'i ogé kaasup sadudulur ti Rasulullah, mantenna kaasup kana Bani Muththalib, nyaéta réréhan ti al-Muththalib, dulur ti Hasyim, anu mangrupa akina nabi Muhammad. Nalika yuswa 20 taun, Imam Syafi'i angkat ka Madinah pikieun guguru ka ulama agung mangsa harita, nyatana Imam Malik. Dua taun salajengna, mantenna ogé angkat ka Irak, pikeun guguru ka murid-murid Imam Hanafi di dinya. Imam Syafi`i miboga dua dasar nu beda pikeun Mazhab Syafi'i. Nu mimiti ngaranna Qaulun Qadim jeung Qaulun Jadid.[1]