Ślabikŏrzowe abecadło Tyn artikel je narychtowany we ślabikŏrzowym zŏpisie ślōnskij gŏdki. Coby sie przewiedzieć wiyncyj, wejzdrzij do artikla ô nim. |
Zwiyrzynta (łać. animalia) – krōlestwo ôbyjmujōnce wielokomōrkowe ôrganizmy cudzożywne ô kamerlikach eukariotycznych, bez ściany kōmōrkowyj, z wiynksza talyntne do aktywnego poruszaniŏ sie. Sōm nojbarzij zrōżnicowanym gatunkowo krōlestwym ôrganizmōw. Nojsrogszõ grupã zwiyrzōw stanowiōm bezkryngowce, a postrzōd nich ôwady. Drugõ, kole bezkryngowców, grupōm zwiyrzōw sōm kryngowce. Postrzōd nich tradycyjnie wyrōżniŏ sie fisze, płazy, gady, ptŏki i cyckocze, do kerych przinŏleży tyż czowiek.
Nojstarsze znaleziska kopalne zwiyrzyn – morske zwiyrzynta ô miynkich ciałach – sōm z kōńca prekambru, neoproterozoiku (fauna ediakarańska – 630 do 542 mln lŏt tymu), za to skamieniałości strunowcōw – z kambru i ordowiku. W kambrze, kole 500 mln lŏt tymu, wystympowali już przedstŏwiciele wszyjskich znanych terŏźnie zort bezkryngowców.