Anito

Mitolohiyang Pilipino

Mga maalamat na nilalang Aswang Diwata Berbalang Duwende Juan Tamad Mambabarang Manananggal Mangkukulam Mariang Makiling Nuno sa punso

Mga maalamat na hayop Bakunawa Ekek Kapre Limokon Manaul Sarimanok Sigbin Sirena Siyokoy Tikbalang Tigmamanukan Tiyanak

Mga maalamat na bayani Ama-ron Bernardo Carpio

Mga katutubong relihiyon Paniniwala ng mga Tagalog Mga dambana at sagradong lugar Anito

Portada ng Pilipinas

t u b

Ang Anito, o Anitu sa mitolohiyang Pilipino, ay tumutukoy sa mga espiritu ng mga ninuno, espiritu ng mga yumao, masasamang espiritu, at mga kahoy na idolo na kumakatawan o nagsisilbing tahanan ng mga ito. Sa kabilang banda, sa konteksto ng katutubong relihiyon, ang Anito ay may mas malawak na kahulugan. Tumutukoy ito sa mga espiritu ng ninuno, espiritu ng kalikasan, at mga diyos na sinasamba sa katutubong relihiyon ng mga Pilipino mula noong panahon bago dumating ang mga kolonyalista hanggang sa kasalukuyan. Ang partikular na interpretasyon ng termino ay nagkakaiba-iba depende sa pangkat etniko.^[1][2][3]

Ang Diwata sa mitolohiyang Pilipino ay tumutukoy sa mga diwata (fairies),lambana, espiritu ng kalikasan, nilalang sa kalangitan, at mga diyos sa mitolohiya. Sa katutubong relihiyon, ang terminong ito ay partikular na naglalarawan ng mga nilalang sa kalangitan at espiritu ng kalikasan na hindi kailanman naging tao. Ang Diwata ay maaaring sumaklaw sa mga espiritu ng mga bagay, halaman, o hayop, hanggang sa mga diyos na kumakatawan sa mga puwersa ng kalikasan o abstraktong konsepto, at maging sa mga diyos at diyosa ng isang panteon.^[4][5][6]

Anito ang tawag sa mga inukit at rebulto na mala-tao, ang taotao, na gawa sa kahoy, bato, o garing, na kinakatawan ang mga espiritung ito.^[1][7].^[8]

Tumutukoy ang pag-anito sa pakikipag-usap sa mga espiritu, na kadalasang sinasamahan ng mga ritwal o pagdiriwang, kung saan umaakto ang isang katalonan (Bisaya: babaylan) bilang isang medyum o tagapamagitan upang makipag-usap ng diretso sa mga espiritu. Kapag partikular na kinakasangkutan ang isang espiritu ng kalikasan o diyos, tinatawag na pagdiwata ang ritwal.^[1][9][10]

Tinutukoy minsan ang paniniwala sa anito bilang anitismo (Kastila: anitismo o aniteria) sa panitikang pang-iskolar.^[7]

1. ↑ ^{1.0 1.1 1.2} William Henry Scott (1994). Barangay: Sixteenth Century Philippine Culture and Society (sa wikang Ingles). Quezon City: Ateneo de Manila University Press. ISBN 978-9715501354.
2. ↑ Royle, Stephen (2018-11-30). "Tips from the blog XI: docx to pdf". doi.org. Nakuha noong 2025-01-25.
3. ↑ Blust, Robert; Trussel, Stephen (2013-12). "The Austronesian Comparative Dictionary: A Work in Progress". Oceanic Linguistics. 52 (2): 493–523. doi:10.1353/ol.2013.0016. ISSN 1527-9421. {{cite journal}}: Check date values in: |date= (tulong)
4. ↑ Eslit, Edgar R. (2023-06-20). "Illuminating Shadows: Decoding Three Mythological Veil of Mindanao's Cultural Tapestry". doi.org. Nakuha noong 2025-01-25.
5. ↑ "People: January/February 2025". Default Digital Object Group. 2025-01-06. Nakuha noong 2025-01-25.
6. ↑ Tilman, Robert O. (1971-02-01). "The Philippines in 1970: A Difficult Decade Begins". Asian Survey. 11 (2): 139–148. doi:10.2307/2642713. ISSN 0004-4687.
7. ↑ ^{7.0 7.1} Stephen K. Hislop (1971). "Anitism: a survey of religious beliefs native to the Philippines" (PDF). Asian Studies (sa wikang Ingles). 9 (2): 144–156. Inarkibo mula sa orihinal (PDF) noong 2018-07-07. Nakuha noong 2018-05-10.
8. ↑ Guillermo, Artemio R. (2012). Historical Dictionary of the Philippines (sa wikang Ingles). Scarecrow Press. p. 140. ISBN 9780810872462.
9. ↑ Demetrio, Francisco R.; Cordero-Fernando, Gilda; Nakpil-Zialcita, Roberto B.; Feleo, Fernando (1991). The Soul Book: Introduction to Philippine Pagan Religion (sa wikang Ingles). GCF Books, Quezon City. ASIN B007FR4S8G.
10. ↑ Antonio Sánchez de la Rosa (1895). Diccionario Hispano-Bisaya para las provincias de Samar y Leyte, Volumes 1–2 (sa wikang Ingles). Tipo-Litografia de Chofre y Comp. p. 414.