Aleman na Reich Deutsches Reich
| |
---|---|
1871–1918 | |
Salawikain: Gott mit uns "Diyos kasama natin" | |
Awiting Pambansa:
| |
Kabisera | Berlin 52°31′N 13°24′E / 52.517°N 13.400°E |
Karaniwang wika | Opisyal: Aleman |
Relihiyon | Whitaker's data for 1890[1] Mayorya: 62.8% Protestante (Luterano, Reporma, Prusyanong Nagkakaisa) Mga minorya:
35.8% Katoliko Romano, 1.1% Hudyo |
Pamahalaan | Pederal na monarkiyang konstitusyonal (hanggang Oktubre 1918) Pederal na Parlamentaryong monarkiyang konstitusyonal (Oktubre 1918 hanggang Nobyembre 1918) |
Emperador | |
• 1871–1888 | Wilhelm I |
• 1888 | Frederick III |
• 1888–1918 | Wilhelm II |
Kansilyer | |
• 1871–1890 | Otto von Bismarck (una) |
• 1918 | Friedrich Ebert (huli) |
Lehislatura | Reichstag |
• Pederal na Konseho | Bundesrat |
Panahon | Bagong Imperyalismo/Unang Digmaang Pandaigdig |
• Pag-iisa | 18 Enero 1871 |
16 Abril 1871 | |
28 Hulyo 1914 | |
3 Nobyembre 1918 | |
11 Nobyembre 1918 | |
28 Nobyembre 1918 | |
28 Hunyo 1919 | |
Lawak | |
1910 | 540,857.54 km2 (208,826.26 mi kuw) |
Populasyon | |
• 1871 | 40050792 |
• 1910 | 64925993 |
Salapi | Vereinsthaler, Timog Aleman na gulden, Bremen thaler, Hamburg na marka, Pranses na franc, (hanggang 1873, magkasabay) Aleman na ginintuang marka, (1873–1914) Alemang Papiermark (1914–1918) |
Bahagi ngayon ng | Alemanya Polonya Pransiya Dinamarka Rusya Belhika Lithuania Republikang Tseko Netherlands |
Hindi kabilang sa lawak at populasyon ang mga kolonyal na pagmamay-ari Sanggunian ng lawak:[3] Sanggunian ng populasyon:[4][wala sa ibinigay na pagbabanggit] |
Ang Imperyong Aleman (Aleman: Deutsches Kaiserreich, opisyal na Deutsches Reich)[5][6][7] ay ang makasaysayan na Alemang estadong bansa[8] na umiral mula sa pag-iisa ng Alemanya noong 1871 hanggang sa pagbibitiw sa tungkulin ni Guillermo II (Aleman: Kaiser Wilhelm II) noong Nobyembre 1918.
Ang Imperyong Aleman ay binuo ng 26 na manghahalal na mga teritoryo, na karamihan ay pinamahalaan ng mga maharlikang pamilya. Kabilang dito ang apat na kaharian, anim na maringal na dukado, limang dukado (anim bago ang 1876), pitong prinsipalidad, tatlong malalayang Hanseatikong lungsod, at isang imperyal na teritoryo. Bagaman ang Kaharian ng Prusya ay naglaman ng karamihan ng populasyon at teritoryo ng Imperyo, gumanap ito ng mas mababang papel. Gaya ng sinabi ni Dwyer (2005), ang "pampulitika at kultural na impluwensiya [ng Prusya] ay mahigit na lumiit" noong mga 1980.[9]
Pagkatapos ng 1850, ang mga estado ng Alemanya ay mabilis na naging industriyalisado, na may partikular na mga lakas sa uling, bakal (at matapos ang makalipas, asero), mga kemikal, at mga daambakal. Noong 1871, ito ay may populasyon na 41 milyong mga tao, at sa panahon ng 1913, ito ay dumami sa 68 milyon. Noon ay isang koleksyon lamang ng mga rural na estado noong 1815, ang nagkakaisang Alemanya ay umusbong na isang makapangyarihang estadong urban.[10] Sa loob ng 47 taon ng pag-iral nito, ang Imperyong Aleman ay pinalalakad bilang isang industriyal, teknolohikal, at siyentipikiong higante, na humahakot ng mas maraming mga Gantimpalang Nobel sa agham kaysa sa anumang ibang bansa.[11]